جرم انگاری زیست محیطی. علی اصغر فیروزجائیان

جرم انگاری زیست محیطی
علی اصغر فیروزجائیان
یکی از مشکلاتی که جامعه ما با آن روبروست خودخواهی زیست محیطی است.چون محیطی زیست زبان دفاع ندارد به خودمان اجازه می دهیم هر بلائی بر سرش بیاوریم.هرچند که درک این موضوع که در نهایت و در درازمدت بر سر خود بلا می آوریم نباید سخت باشد.در این وضعیت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته انجمن ها و گروههای حامی محیطی زیست به مثابه زبان محیط زیست عمل می کنند.آنان در همین راستا برنامه های حمایتی بخصوص از نوع فرهنگی در رابطه با محیطی زیست طراحی می کنند.این گروهها در برخی موارد بصورت جنبش های فعال در حوزه محیطی زیست از دولتها مطالبه گری زیست محیطی می کنند.اینان آسیبهای زیست محیطی(مثل آلودگی آب،هوا و خاک و از بین رفتن جنگلها...) را بعنوان مساله ای جدی برای زندگی بشر برساخت می کنند.در همین راستا مهمترین مرحله کنترل مخاطرات زیست محیطی جرم انگاری زیست محیطی(سبز) می باشد.در جرم شناسی سبز بسیاری از رفتارهای مخرب زیست محیطی در سطح فردی،سازمانی و حتی دولتها بعنوان جرم درنظر گرفته می شود.در واقع جنبشهای زیست محیطی در جهت حل این آسیبها لازم است با فشارهای اجتماعی، دولتها و نهادهای قانونگزار را جهت تصویب قوانین مناسب بازدارنده در حفاظت از محیطی زیست قانع کنند.در کشورهای توسعه یافته، بسیاری از همین رفتارهای مخرب زیست محیطی، که در جامعه ما درباره نحوه برخورد ما با طبیعت (از جمله جانواران و گیاهان...)بصورت عرف درامده است با مجازاتهای سنگین روبرو می شوند.بر همین اساس در کنار فعالیتهای فرهنگی و آموزشی زیست محیطی به نظر جرم انگاری رفتارهای مخرب زیست محیطی در جامعه ما ضروری است.قوانین بازدارنده زیست محیطی در کشور ما نه تنها نیاز با بازبینی دارد.لازم است در رابطه با رفتارهای مخرب زیست محیطی نهادها و حتی دولتها جرم انگاری شود.سیاستهای غلط دولتها در دهه های اخیر تاثیرات مخرب جدی بر محیطی زیست ایران برجای گذاشته است.
(در صورتی که متن بالا را می پسندید برای دیگران هم ارسال کنید) @zistbomeshomal