▫️ حکمرانی؛ حرف یاحرفه؟!. 🖋 علی ملک‌پور | جامعه‌شناس

▫️ حکمرانی؛ حرف یاحرفه؟!
🖋 علی ملک‌پور | جامعه‌شناس

نخبگان سیاسی ما، دانش و تجربه و آینده نگری لازم را ندارند فلذا هم خود و هم دیگران ، هم مخالفان و هم موافقان خود را به زحمت انداختند.

سیاست و حکمرانی امری تخصصی است مثل خلبانی، دامپزشکی، کشتی سازی و یا حقوق یا باستان شناسی.
کسانی که درسش را نخوانده باشند محالست که بتوانند از عهده آن برآیند.

اگر نخبگان امروز ایران خود را با حکومت پیامبر و علی.ع. مقایسه کنند باید گفت اولا آنها وصل به وحی و نبوت بودند و ثانیا در آن عصر جامعه و اقتصاد و حکمرانی مثل الان تخصصی نبود، یک اقتصاد معیشتی برقرار بود و یک نظام قبیله ای با روابط و مناسبات ساده محلی و منطقه ای و نه جهانی و بین المللی. علوم سیاسی و علوم اجتمماعی هم متداول نبود که آموختن آن پیش شرط اداره جامعه و قبیله باشد.

امروز تقسیم کار در هر امری تخصصی است و متخصصان علوم دینی تنها می توانند در امور دینی صاحب رای و نظر باشند و نه در حوزه های دیگر و یا در همه قلمروهای معرفتی و حرفه ای غیر مرتبط.

به نظر من اینکه در قرآن ذکر شده که اطیعواالله و اطیعواالرسول و اولواالامر منکم.( سوره ۴ آیه ۵۹ )، احتمالا بدین معنی باشد که در دین از خدا و پیامبر اطاعت کنید و در سایر امور از "اولوالامر منکم " ، یعنی از دانایان و صاحبان امور (فن و تخصص) از میان خودتان .

در این بین خود متخصصان علوم دینی هم صاحبان فن و تخصص در امر شریعت محسوب می شوند و آنها در سایر امور مثل اقتصاد و سیاست بین الملل و یا زیست شناسی دریایی و یا مسایل اجتماعی و یا اصول و قواعد حکمرانی و یا مثلا کارآفرینی و...." اولوالامر " یعنی صاحب فن و تخصص ، تلقی نمی شوند و این قبیل امور باید به طریقی انتخابی و گردشی به واجدان همان تخصص ها محول گردد.

این صرفا یک تحلیل است ولی واقعیت های اجتماعی بر مبنای قواعد خاص خود عمل می کنند و ناسازوارگی ها دیر یا زود با سایش و فرسایش مواجه می شود.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology