📚 ضرورت استقلال نسبی سیاست و سیاست‌گذاری. ✍🏻ندا

📚 ضرورت استقلال نسبی سیاست و سیاست‌گذاری
✍🏻ندا #رضوی

✏️ به نظرم یک معضل مهم در کشور ما، درهم‌تنیدگی مفرط #سیاست و #سیاست‌‌گذاری است. البته بدیهی است که سیاست‌گذاری را از جهان سیاست‌ورزی گریزی نیست، و به طور متقابل به هم وابسته‌اند و بلکه سیاست‌گذاری بیش‌تر به سیاست وابسته است. با این حال، از دید من، یا با فهم من از سیاست و سیاستگذاری در ایران، «جهان سیاست» بیش‌تر جهان «#صورت»ها و مبادله‌ی «#نماد»ها است، و «جهان سیاست‌‌گذاری» جهان «#عمل» و «#عینیت» است. به این دلیل به نظرم برای کارکرد کارامد سیستم، حدی از استقلال این جهان‌ها باید به رسمیت شناخته شود.

این که دولت روحانی با همه‌ی آن‌چه هست و نیست، و کرده و نکرده، و توانسته و نتوانسته، به نظرم تداوم‌اش عاقلانه‌تر از حذف‌اش می‌رسد، و نیز این‌ که نسبت به دولت اصلاح‌طلب قبلی معقول‌تر و عمل‌گراتر به نظر می‌رسد، ناشی از همین استقلال نسبی‌ای است که بین سیاست و سیاست‌گذاری در آن وجود دارد.

به نظر می‌رسد شناخت اهمیت این #استقلال_نسبی در ایران از سوی سیاستمداران و مدیران، گام مهمی در کاستن از اثر ایدئولوژی بر اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع است. در یک جامعه‌ی سیاست‌زده و کشوری با سیاست انقلابی و ایدئولوژیک، این رخداد کوچکی نیست، به فال نیک باید گرفت‌اش. هر چند متأسفانه بهای تاریخی سنگینی بابت آن پرداخته شده است. امیدوارم هم اهالی صحنه‌ی سیاست و هم اهالی صحنه‌ي فرهنگ که افکار و مطالبات عمومی را جهت می‌دهند، ارزش این اتفاق را درک کنند، و با نادیده گرفتنِ اهمیتِ این تفکیک ِنسبیِ دو عرصه‌ی سیاست و سیاست‌گذاری، هزینه‌ي بیش‌تر به جامعه تحمیل نکنند. دشواری دوچندان آن‌جا است که بسیاری از اهالی فرهنگ هم از درک این اهمیت عاجز یا غافل‌اند، به عمد یا ناخودآگاه.

#جامعه

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxZ3dXAZ8P6lvw