نخستین کانال تخصصی روابط بینالملل - معرفی کتاب و مقاله - اطلاعرسانی برنامههای تخصصی و همایشها - تحلیل و تفسیر آخرین تحولات منطقه‌ای و جهانی - ارائهی تحلیلهای مرتبط با تحولات روز مطالب مندرج، تنها «بازتاب» اخبار است نه نظر گردانندگان کانال.
✅ درمورد حرف آخر را درباره خواهد زد یا کنگره؟ بخش ۱.. ی نامه نیوز با دکتر
✅ درمورد #برجام #ترامپ حرف آخر را درباره #برجام خواهد زد یا کنگره؟ بخش 1
#گفتگو ی نامه نیوز با دکتر #رضا_نصری
یک کارشناس مسائل بین الملل معتقد است: معتقدم مادام که برجام برای #ایران «منفعت» داشته باشد، نباید به راحتی از خیر آن گذشت. «منفعت» را هم نباید صرفاً «منفعت اقتصادی» تعریف کرد. به عبارت دیگر، اگر برجام برای ایران از نظر راهبردی، سیاسی، حقوقی و دیپلماتیک منفعت داشته باشد باید گزینهٔ حفظ برجام را، حتی در صورت خروج آمریکا، به طور جدی مورد بررسی قرار داد.
در فاصله ی یک ماه مانده به تصمیم ترامپ در مورد #برجام نگاه ها به سمت کنگره چرخیده است، ایا قانونگذاران آمریکایی جلوی تصمیم جنجالی ترامپ برای لغو برجام را خواهند گرفت؟ آیا حضور جان بولتون و پمپئو در کنار ترامپ آینده برجام را به خطر خواهد انداخت؟
رضا نصری در گفتگو با به سوالی از این دست پاسخ داده، او معتقد است فردی مثل جان #بولتون در کسوت مشاور امنیت ملی می تواند تاثیری زیادی بر ترامپ بگذارند با این حال او حضور افرادی مثل بولتون و #پمپئو در کاخ سفید را به منزله ی قطعی شدن خروج آمریکا از برجام نمی داند. نصری از اجماعی می گوید که ممکن است میان اروپایی ها بر علیه واشنگتن و به واسطه ی حضور بولتون در کاخ سفید صورت بگیرد.
🔹 در صورت خروج آمریکا از برجام توسط ترامپ آیا کنگره که اکثریت آن خواستار ماندن #واشنگتن در برجام هستند واکنش نشان خواهد داد؟ آیا عملاً قانونگذاران آمریکایی ساز و کارهای قانونی لازم برای لغو این تصمیم ترامپ یا خنثی کردن آن را در اختیار دارند؟
دولت ترامپ و کنگره همواره مسئولیت «تصمیم ساختارشکنانه» در مورد برجام را برعهدهٔ یکدیگر گذاشته‌اند. ابتدا آقای ترامپ - با اعلام «عدم پایبندی»ایران در ماه اکتبر - روندی را کلید زد که در آن، کنگره ۶۰ روز فرصت داشت تا تمهیدات جدیدی علیه ایران به تصویب برساند و شرایط جدیدی به طرفین تحمیل نماید. اما کنگره از این فرصت ۶۰ روزه استفاده نکرد و باز توپ را به زمین قوهٔ مجریه انداخت. سپس در موعد تمدید تعلیق تحریم‌ها - که هر ۱۲۰ روز یک بار اتفاق می‌افتد - آقای ترامپ مجدداً اعلام کرد که در موعد بعدی (یعنی اردیبهشت‌ماه) تعلیق تحریم‌ها را تمدید نخواهد کرد مگر اینکه کنگره و اروپاییها به «اصلاح نواقص برجام» تن دهند. اما باز کنگره تاکید کرد که هیچ قانونی برای «اصلاح برجام» به تصویب نخواهد رساند مگر اینکه دولت ترامپ ابتدا بر سر جزئیات اصلاحات با اروپاییها به توافق برسد.
این وضعیت غیرعادی نشان می‌دهد هر دو طرف از پیامد‌های منفی خروج یکجانیهٔ آمریکا از برجام مطلع هستند و هیچ‌کدام نمی‌خواهد مسئولیت این پیامدها را به عهده بگیرد. در واقع، آقای ترامپ - با مواضع تند و نسنجیده‌ای که در طول انتخابات و سپس در کسوت رئيس‌جمهور علیه برجام اتخاذ کرده - در عمل کلیت دستگاه سیاسی آمریکا را در یک امپاس یا یک وضعیت دشوار بین‌المللی قرار داده است.
حال دو راه پیش رواست: یا دستگاه سیاسی آمریکا، احیاناً تحت تاثیر #اروپا، تصمیم می‌گیرد - با همکاری دولت و کنگره و به کمک ترفند‌های قانونی - از این امپاس به صورت آبرومندانه خارج شود و ضمن حفظ برجام، وجههٔ رئیس‌جمهور را نیز حفظ کند؛ یا اینکه لابی‌های منطقه‌ای و جریان‌های ضدایرانی متنفذ در واشنگتن موفق می‌شوند کلیت دستگاه سیاسی را در اردیبهشت‌ماه به سمت خروج یکجانبه از برجام و تشدید تنش با ایران سوق دهند.
در هر صورت، اینطور نخواهد بود که کنگره در مقابل دولت ترامپ بایستد و از طریق «قانونگذاری» مانع خروج دولت از برجام شود. این اتفاق نه از نظر سیاسی عملی است و نه از نظر حقوق و عُرف حاکم بر حوزه «تقسیم اختیارات» میسر است. در حوزه سیاست خارجه و مصلحت ملی - هرچند کنگره از وزن بالایی برخوردار است - اما در نهایت رئيس‌جمهور حرف آخر را می‌زند و حتی قادر است قانونی را که کنگره علیه صلاحدید او در این حوزه به تصویب رسانده، مورد «وتو» قرار دهد.
در نتیجه، اگر عزم بر حفظ برجام باشد، دولت و کنگره باید به صورت ضمنی یا آشکار با هم همکاری کنند؛ احیاناً کنگره قانونی به تصویب برساند که در آن - به بهانه‌ای - ضرب‌الاجل ۱۲ می (۲۲ اردیبهشت‌ماه) به تاریخ دیگری موکول شود؛ قانون INARA به نحوی اصلاح شود که الزام ۱۲۰ روزهٔ تمدید تعلیق تحریم‌ها از دوش رئيس‌جمهور برداشته شود؛ و در عمل، به کمک فضاسازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی، به رئيس‌جمهور اجازه داده شود به نحو آبرومندانه‌ای پروندهٔ برجام را کنار بگذارد تا هم به وعده‌های انتخاباتی «عمل» کرده باشد و هم این توافق به قوت خود باقی بماند.
طبیعتاً، لابی‌های ضدایرانی و عناصر وابسته به آن‌ها در درون دولت - مانند بولتون - نیز برای ممانعت از وقوع چنین سناریویی تمام تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا در ۲۲ اردیهشت ماه آقای ترامپ در عمل از توافق هسته‌ای خارج شود.
https://goo.gl/YznTWz