این کانال در پی احیای نگاه و تفکری انتقادیست. آنهم با خوانشی متفاوت از علوم انسانی منجمله روانکاوی و فلسفه و جامعه شناسی،بلکه راهی برای یک تفکر انتقادی و رادیکال بگشاید. https://t.me/joinchat/AAAAAEPRYscX8s9o8ft-FA ارتباط با ادمین @Rezamajd1
استیون پل در کتاب تریگر هپی این نکته را گوشزد می‌کند که پک‌من «مصرف‌کننده‌ی نابی» است که مادامی که در حال خوردن باشد سرخوش است
استیون پل در کتاب تریگر هپی این نکته را گوشزد می‌کند که پک‌من «مصرف‌کننده‌ی نابی» است که مادامی که در حال خوردن باشد سرخوش است. او هیچگاه دست از خوردن بر نمی‌دارد. مختصر آنکه او نماینده‌ی سرمایه‌داری مصرفی است و گیم‌بازی که پک‌من را اداره می‌کند صرفاً اجراگرِ منطقِ مصرف است. مصرف کن تا امتیاز بیشتری بگیری، مصرف کن و مزد بگیر، مصرف کن تا موقتاً آزادت کنیم و دوباره برت گردانیم به همین جا تا باز هم مصرف کنی! در واقع بسیاری از ویدئو گیم ها بر محورِ تکمیلِ یک رشته کارها یا وظایف و گردآوری دیوانه وارِ امتیاز می‌گردند... دلیلِ رواج پک‌من در میان گیم‌بازانِ زن می‌تواند تجلیلِ بی حد و حساب این گیم از مصرف به معنایِ واقعیِ کلمه باشد. در دنیایی که شخص باید تحتِ فشارِ همسالانِ خود لاغر بماند، پک‌من ارائه‌گرِ فرصتی است برای کاربرانِ خود تا با فراغِ بال دست به خوردنِ هرچه بیشترِ مجازی بزنند. در این مورد پک‌من دیگر حقه‌ی نامحسوسی برای تشویقِ مردم به مصرفِ بیشتر (از طرف سرمایه داری) نیست بلکه فراهم کننده‌ی فرصتی است برای رهایی از فشارهای ناشی از گرایش داشتن به بدنِ لاغرِ ایدئال.
(دیوید ساتن و دیوید مارتین جونز، #ژیل_دلوز در قابی دیگر، گیم‌بازی در هزارتو، مترجم مجید پروانه پور)
✍ در مورد پک‌من: پَک-مَن PAC-MAN یک بازی ویدیویی است که توسط شرکت نامکو ساخته شده و توسط شرکت میدوی گیمز در ایالات متحده توزیع شد. پک-من برای اولین بار در می ۲۲، ۱۹۸۰ در ژاپن انتشار یافت. گیمر باید پک‌من (دایره دهان‌دار زرد) را در یک باغ هزارتو پر از نقطه حرکت دهد که در آن چهار روح نیز حضور دارند. هدف بازی در هر مرحله خوردن تمام نقاط است.
@Kajhnegaristan