گوس تلاش کرد رورتی را قانع کند که گادامر یک «وراج توخالی و ارتجاعی» بوده، اما رورتی به راه خود رفت: رورتی، با تعبیری نیمه‌شوخی، خو

گوس تلاش کرد رورتی را قانع کند که گادامر یک " وراج توخالی و ارتجاعی" بوده، اما رورتی به راه خود رفت: رورتی، با تعبیری نیمه‌شوخی، خود را «لیبرال بورژوا» نامید و بحث و بررسی سیاست را براساس مفاهیم فضیلت‌مندانۀ قدیمی همچون «حقوق بشر»، «دموکراسی»، «زندگی خصوصی» و حتی «میهن‌پرستی» پی گرفت. فرض او این نبود که این تعابیرْ توجیهی نظری در خود دارند، بلکه او این تعابیر را برای بسط حلقۀ محاوره سودمند یافت. در طرف دیگر، گوس با اظهار تأسف این مفاهیم را «یاوه‌گویی‌های بی‌علاج» و «خیال‌پردازی‌های بی‌پشتوانه‌ای» معرفی می‌کرد که «خود را واقعیت‌هایی ابطال‌ناپذیر نشان می‌دهند». او شوخی‌های رورتی را جالب نیافت و برایش سخت بود که سطحی‌نگری او را ببخشد.

نتیجۀ مورد نظر گوس این است که «فلسفه مرده است»؛ او می‌گوید آثار حیات فلسفه تقریباً چهل سالی است که ته کشیده؛ و قرائت‌های بنده‌وار و بازتقریرهای تاریخیْ جای شور، خلاقیت و نوآفرینی را گرفته است. اما این کتاب فرح‌بخش و خوشخوان مچ خود او را می‌گیرد و ثابت می‌کند که هنوز هم در فلسفه زندگی جریان دارد.

اطلاعات کتاب‌شناختی:

Geuss, Raymond. Changing the Subject: Philosophy from Socrates to Adorno. Harvard University Press, 2017

پی‌نوشت‌ها:
• این مطلب را جاناتان ری نوشته است و در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۸ با عنوان «Philosophy is dead» در وب‌سایت تی.ال.اس منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ با عنوان «دنبال چه می‌گردید؟ فلسفه مرده است» و با ترجمۀ علی کوچکی منتشر کرده است.
•• جاناتان ری (Jonathan Rée) فیلسوف، مورخ و استاد سابق دانشگاه میدلسکس لندن است. ری برای نشریاتی چون لندن ریویو آو بوکز، ایندیپندنت، پراسپکت و نیشن مطلب می‌نویسد. او شغل آموزشی را رها کرده تا فرصت بیشتری برای تفکر داشته باشد. از جمله آثار او می‌توان به این موارد اشاره کرد: دکارت، فلسفه و گذشتۀ آن (Descartes, Philosophy and its Past)، فیلسوفان پرولتاریا (Proletarian Philosophers) و داستان‌های فلسفی (Philosophical Tales).

[۱] Perspectivist
[۲] Historicist
[۳] اشاره‌ای است به «دیالکتیک منفی» تئودور آدورنو [مترجم].


@Kajhnegaristan