فرمول «زندگی ورای زندگی» یا «شاءن» همیشه فرمول ناب حاکمیت تام بوده چون با استعلای زندگی پالوده از زندگی واقعی عملا مرزهای شهر/قانو

فرمول " زندگی ورای زندگی" یا "شاءن" همیشه فرمول ناب حاکمیت تام بوده چون با استعلای زندگی پالوده از زندگی واقعی عملا مرزهای شهر/قانون را تعیین می کند و بدین ترتیب هم آستانه ی طرد زندگی بی ارزش یا دون شاءن (حیوان ) را که دیگر شایسته ی زیستن نشان گذاری می کند و هم مسیر "درست" زندگی را که همان سلوک مقدس /حاکمانه است به یاد اتباع می آورد( کافیست آن شعار سمپتوماتیک دهه های پیش را به یاد بیاوریم که بر دیوارهای شهرهامان نقش بسته بود و با صراحتی بدوی از تلاقی حیوان، زن و ارزش می گفت: " اگر بی حجابی تمدن است پس حیوانات از ما متمدن ترند"). از قضا هیتلر هم به سال 1932 در متن "برنامه ی من" (Mein Programm) از تقدیر و طبیعت و شاءن و رسالت زن نوشته و این همه را به "همراهی مرد"، "حفظ نوع بشر" و صیانت و بقای خانواده" تحویل کرده بود: " کارکردن افتخار مرد و زن هردوست، ولی آنچه شاءن زن را بالاتر می برد فرزند و فرزندآوری است " مخلص کلام این که بوی گند" شان همان بوی گند امر مقدس است و بین این دومی با فاشیسم فاصله ی چندانی نیست....
" خودت را بنویس، تنت باید شنیده شود. تنها آن وقت است که منابع عظیم ناخودآگاهمان فوران می کنند. نفت ما در سراسر جهان جاری خواهد شد، بدون دلار...، ارزش هایی بی قیمت که قواعد بازی قدیم را تغییر خواهند داد"


@Kajhnegaristan