برای ساختگرایان، یک عکس متنی است با ساختار و منطق زبانی خود که‌ به گونه‌ای خودبسنده نظامی دلالتی را ترتیب می‌دهد و واقعیت خود را م

برای ساختگرایان، یک عکس متنی است با ساختار و منطق زبانی خود که‌ به گونه‌ای خودبسنده نظامی دلالتی را ترتیب می‌دهد و واقعیت خود را می‌سازد،اما پسا ساخت‌گرایان می‌گویند،عکس‌ ارجاع و نشانه‌ای از چیزی است که‌ دیگر نیست؛یعنی اگر آن چیز بود، دیگر نیاز نبود که نشانه باشد.
ژاک دریدا می‌گوید اگر ما معنا را می‌داشتیم،هیچ وقت کلمات را نمی‌ساختیم. وجود کلمات دالی بر غیبت،نیستی و گم‌شدگی معناست. عکس در این میان،نشانه‌ای از واقعیتی است که دیگر نیست.به عبارت دیگر،عکس هست،چون واقعیت یا نیست،یا نمی‌تواند باشد یا نخواهد بود.
----------------------
امیرعلی نجومیان، "از نشانه شناسی تا واسازی عکس"


@Kajhnegaristan