✍ شهیاد ثابت /روانکاو و رواندرمانگر …. نخستین مرحله «عشق خودکامانه» است

✍ شهیاد ثابت /روانکاو و رواندرمانگر



فروید در نوشتار : پیش درآمدی بر خودشیفتگی، به 3 مرحله رشد روانی اشاره می کند:

نخستین مرحله " عشق خودکامانه" است. در خودشیفتگی نخستین، تمام سرمایه گذاری روانی روی خود سوژه است. حتی مادرش را نیز وارد دنیای خوددوستداری اش می کند؛ مادر جزئی از اوست همچنانکه برای نوزاد پستانی که ازآن تغذیه می کند و خودش هردو یکپارچه اند. در نظریه روابط ابژه، به آن " ناابژه" می گویند.

دومین مرحله، "همجنس گرایی " نرمال است. فروید می گوید دردوران بلوغ در مرحله ای همجنس گرایی می بینیم. قاعده آنست که این مرحله پشت سر گذاشته شود که در اکثرموارد نیز همین گونه است. اما درمواردی تثبیت رخ می دهد که رخداددیگری در کار است. همجنس گرایی به خودکامگی نزدیک است. زیرا همجنس ِفرد، شبیه "خود فرد" کامیاب می شود. سوژه به یک ابژه که شبیه خودش است می چسبد و خیلی نمی تواند از خودش دور شود.مرجع DSM در برابر همجنسگرایی عقب نشینی کرده است و دیگر آنرا به عنوان انحراف perversionنمی شناسد. کار دانش اطلاق خوب و بد به پدیده های روانی نیست. اگر هم واژه انحراف بکار رود مقصود انحراف آماری است نه انحراف اخلاقی. اما جریان های فکری رادیکال به این مقوله حمله می کنند زیرا ارزشمدارانه بدان می نگرند. در افراد همجنسگرا تثبیت fixation رخ داده است و مرحله دوم رشدی( همجنسگرایی نرمال) را رد نکرده اند. از اینرو همجنسگرایی با خودشیفتگی همبستگی بالایی دارد.

مرحله سومین " دگرجنس خواهی" است. فروید این مرحله را یک رشد جدی روانی تلقی می کند زیرا افراد مرحله قبل فاقد دستاوردهای آنند. فروید می گوید دسته سوم می توانند عشق بورزند عشق به غیر همجنس ناطر بر بلوغ در دوست داشتن است. فردی می تواند عشق بورزد که از خود بیرون آمده باشد. فروید عشق ورزی را فاصله گرفتن از خودشیفتگی و یکی از شاخص های سلامت روان می داند.



@Kajhnegaristan