📜 «دریدا و واسازی». ✍ گایاتری چاکراوورتی اسپیواک

📜 "دریدا و واسازی"
✍ گایاتری چاکراوورتی اسپیواک
مترجم؛ امیر احمدی آریان


اصطلاح واسازی، توسط ژاک دریدا، فیلسوف فرانسوی(1930- 2004) ابداع شد- کلمه ای که عمدتا دوبار ظاهر شد و در مرتبه ی دوم، بخشی از کتاب گراماتولوژی ( 1967) بود. این کلمه در قالب بررسی هایی به چشم می خورد که در مجله ی فرانسوی "نقادی" منتشر می شد و در بر دارنده ی واژه ی "تخریب" بود. این واژه تا حدی وجود خود را مدیون مارتین هایدگر است، به خصوص در بخش دوم کتاب کانت و مسئله ی متافیزیک(1929)، با عنوان "مشخصات بنیادین تخریب پدیدارشناختی تاریخ هستی شناسی به کمک معضل مادیت". بنابراین واژه ی "واسازی" مثل چیزهای دیگر نوعی اصطلاح متعین برنامه ی فکری هایدگر است. در ضمن به یاد داشته باشیم که هایدگر خواننده ی پیگیر فردریش نیچه بود، فیلسوفی که واژه ی "تخریب" نقش مهمی در کار او ایفا می کرد.
این مقاله به تفسیر واسازی به طور خاص در فلسفه ی دریدا می پردازد و بر بحث " صحنه در حال کار واسازی" تمرکز می کند.
متن کامل مقاله را در پی دی اف زیر مطالعه بفرمایید👇

@Kajhnegaristan