متن پیشرو، بخشی از کتاب «سال رویاهای خطرناک» اسلاوی ژیژک، نظریه پرداز مارکسیست اسلوونی است که به هنگام انتشار برگردان فارسی کتاب،

متن پیشرو، بخشی از کتاب "سال رویاهای خطرناک" اسلاوی ژیژک، نظریه پرداز مارکسیست اسلوونی است که به هنگام انتشار برگردان فارسی کتاب، به دلایل ممیزی حذف شد و از انتشار بازماند. در این بخش ژیژک صراحتاً به مسأله ی انتخابات سال 1388 در ایران و اعتراضات و وقایع مابعد آن میپردازد. این کتاب با ترجمه ی صالح نجفی و رحمان بوذری، توسط انتشارات هرمس منتشر شده است.
***

وقتی رژیمی اقتدارگرا به بحران نهایی خود نزدیک میشود علی القاعده فروپاشی آن تابع دو مرحله است. پیش از سقوط واقعی و بالفعل، گسستی اسرارآمیز روی میدهد: ناگهان، مردم متوجه میشوند که بازی تمام شده، و به یکباره ترسشان میریزد. قضیه فقط این نیست که رژیم مشروعیت اش را از دست میدهد، بلکه اِعمال قدرتش خود واکنشی از سر عجز و وحشت تلقی میشود. در کتاب شاه شاهان، روایتی کالسیک از انقلاب ایران، ریشارد کاپوشینسکی لحظة دقیق این گسست را مشخص کرد: در چهارراهی در تهران، یکی از تظاهرکننده ها وقتی پلیس سرش داد کشید از جایش تکان نخورد، و بدینسان مأمور پلیس دستوپایش را گم کرد و عقب کشید. دو ساعت بعد، کل شهر قضیه را شنیدند، و گرچه درگیریهای خیابانی هفته ها به طول انجامید، همه یکجورهایی میدانستند کار تمام است.
آیا بعد از شکست موسوی از احمدی نژاد روندی مشابه در انتخابات 2009 ایران در جریان نبود؟ روایتهای زیادی از آنچه اتفاق افتاد وجود دارد. برخی اعتراضات را نشانة اوج "جنبش اصلاحات" طرفدار غرب میدانند، در راستای انقلابهای "نارنجی" در اوکراین، گرجستان و غیره ــ واکنشی سکولار به انقلاب اسلامی. آنها از اعتراضات به عنوان اولین گامها به سوی
ایران لیبرال-دموکراتیک و رهاشده از بنیادگرایی اسلامی حمایت میکنند.
متن کامل مقاله را در پی دی اف زیر مطالعه بفرمایید 👇

@Kajhnegaristan