عصبانیت میتواند زبان را به لکنت بیندازد. کیستم و چیستم خودم را دریابم
عصبانیت میتواند زبان را به لکنت بیندازد. حرف را نادرست کند.
من عصبانیام و سعی میکنم بر خودم مسلط باشم. کیستم و چیستم خودم را دریابم. مرزهای سخنم را در حدود نقش خودم نگهدارم.
فعال سیاسی نیستم. فعال سیاسی به معنای کسی که خواهان کسب قدرت است.
اما فهم خودم را از سیاست و اجتماع و اوضاع دارم براساس همین فهم از شما میخواهم تلویزیون ایران را فراموش کنید.
مسئولین و مدیران حکومتی و دولتی را فراموش کنید.
اینان مدیران ما و این خاک نیستند. اینان مسئولان ما و این خاک نیستند.
ما و این خاک ابزاری برای اینانیم تا ثروت و قدرت و نیرو داشته باشند برای امر و هدفی دیگر.
چارهی ما به هم پیوستن است برای نجات از سیل و بانیان سیل.
اشتباه نکنید طبیعت دارد کار خودش را میکند. سیل و زلزله و ... طبیعی است اما انسان عقل و خرد دارد تا کارسازی کند که کار طبیعت زندگیاش را از بین نبرد.
اینان اما چه کردهاند؟ هیچ.
پس مطالبه از اینان خطاست. چشم امید به دهان اینان دوختن خطاست.
برای گرفتن مگسی که از بالای خط قرمز هایشان پریده از تمام تهران تیر در میکنند اما برای نجات جان ملت ایران چیزی ندارند و کاری نمیکند.
گفتهاند که همهی شما رعیتید و چوپان.
اینان چوپانان مایند که اجازه ندادهاند ما چوپان شویم تنها حق داریم رعیتی باشیم پروار برای دم تیغ عزا و عروسی.
@andaromidvari