تاثیر ترامپ بر ذهنیت اروپایی - خبر خوب اینکه ترامپ به اروپا اهمیت نمی‌دهد …

تاثیر ترامپ بر ذهنیت اروپایی - خبر خوب اینکه ترامپ به اروپا اهمیت نمی دهد.


@US_REVIEW



در غیاب تعامل حقیقی از سوی ترامپ ، رهبران اروپا در حال بازتعریف رابطه (با آمریکا) هستند.
روزنامه گاردین می نویسد: یک سال از حضور ترامپ گذشته ؛ تاثیر او بر اروپا چه بوده است؟ دولت ها چطور نسبت به او واکنش نشان داده اند؟ اگر چه سناریوی ترسناک ایجاد موج پوپولیستی در اروپا پس از پیروزی ترامپ به وقوع نپیوست اما ساده انگارانه است که فکر کنیم مشکلات اروپا به پایان رسیده است. با این حال، بسیاری چیزها در این سال تغییر کرده است. به یاد بیاورید در شبی که ترامپ انتخاب شد، مارین لوپن رهبر راست افراطی فرانسه توییت کرد: «تبریک به مردم آزاد آمریکا!» فلوریان فیلیپوت به عنوان یکی از مشاوران نزدیک لوپن درباره نشانه های اروپای لیبرال گفت: «جهان آنها در حال فروپاشی است. جهان ما در حال ساخته شدن است.» یک سال بعد ، لوپن در صندوق رای شکست خورده و به تقلا افتاده زیرا حزب او دچار شکاف شده و اعتبارش متزلزل شده است.

در همین حال، رئیس جمهور جوان فرانسه درباره احیای نمونه یگانه دموکراسی اروپایی با ترکیبی از اقتصاد بازار و عدالت اجتماعی - در برابر اقتصاد بازار بدون عدالت اجتماعی در آمریکا یا سرمایه داری دولتی بدون دموکراسی یا عدالت اجتماعی در چین - صحبت می کند. انتخاب امانوئل مکرون و انتخاب دوباره آنگلا مرکل هر دو را می توان پاسخی به ترامپ دانست؛ اثبات اینکه اروپا می تواند فروپاشی به ثبات برسد.


@US_REVIEW


ترامپ به عنوان دارایی قابل توجهی برای نیروهای ضد اروپا برای از بین بردن پروژه اروپای متحد دیده می شد. رهبران احزاب راست در سراسر قاره این ورود را نقطه سرآغاز «بهار میهنی» می دانستند اما این اتفاق روی نداد. ترامپ ممکن است رویای متحد کردن اروپا تحت لوای راست افراطی (آلترایت) را داشته باشد . او حتی ممکن است دولت پوپولیست لهستان را به عنوان ستونی برای بقای "تمدنی" ملی گرای سفیدپوست غربی بداند اما نیک دریافته است که نفرتی که او (ترامپ) در اروپا ایجاد می کند بسیار بیش از جذبه او برای تحریک نیروهای افراطی است.

دولت های اروپایی هنوز در پی کاهش آسیب هایی هستند که ترامپ می تواند بر ارتباط دو سوی آتلانتیک وارد کند. اگر اروپا تواسنه به مدت 70 سال با "پکس آمریکانا" زندگی کند اکنون باید با "پکس ترامپانا " کنار بیاید. دولت ترامپ استقرار ناتو در شرق اروپا را گسترش داده و با وجود تمام حرفها ، نتوانسته تحریم های روسیه را متوقف کند که علت آن تا حدی ناشی از سیاست داخلی آمریکا و مباحث مربوط به ارتباط روسیه با کارزار انتخاباتی ترامپ بوده است.

رهبران اروپا یاد گرفته اند که با ترامپ در زمان های گوناگون به شکلهای گوناگون برخورد کنند. رویکرد آنان این بوده که بینی خود را بگیرند و حتی تا سرحد تملق گرایی ، تعامل کنند. این رویکردی بود که رهبران بریتانیا و همچنین مکرون آزموده اند . مکرون پس از آن "دست دادن قدرتمندانه و عضلانی" با ترامپ در بروکسل که حاکی از فاصله گرفتن از ترامپ بود ، بلافاصله با انداختن فرش قرمز زیر پای ترامپ در مراسم روز ملی 14 ژوییه در پاریس کارش را جبران کرد. مکرون همچنین به مجله تایم گفت که رابطه شخصی بسیار خوبی با ترامپ دارد.

بریتانیا و فرانسه دلایل متفاوتی برای تعامل با ترامپ دارند: یکی نیاز به توافقات تجاری برای دوران پس از برگزیت دارد و دیگری ممکن است به دنبال همکاری های ضدتروریستی باشد. هر دوی آنها در مخالفت نحوه برخورد ترامپ با برجام اتفاق نظر دارند و از تصمیم او برای خروج ترامپ از توافق آب و هوایی پاریس ابراز ناامیدی کردند.


@US_REVIEW



صدراعظم آلمان لحن مقابله جویانه تری در برابر ترامپ داشته و انزجار خود را از مردی که آینه تمام نمای هر آن چیزی است که از آن نگرانی دارد ، پنهان نمی کند. اما آلمان نیز می داند به آمریکا نیاز دارد. هیچ طرح دوم (plan B) برای تامین امنیت اروپا جز در سایه تضمین های امنیتی آمریکا - بخصوص در عصر پوتینیسم و تروریسم کنونی - وجود ندارد. یکی از دستیاران مرکل این را به صراحت می گوید: "راهی وجود ندارد که اروپا بتواند خودش از پس همه کار بربیاید. " تلاش برای اصلاح ضعفهای اروپا یک چیز است و تلاش برای گرفتن نقش ایالات متحده آمریکا وظیفه بزرگ و دشوار دیگری است.