🔹 رز‌های سفید مونیخ..۷۶ سال پیش:

🔹 رز های سفید مونیخ

76 سال پیش #در_چنین_روزی:

چهار دانشجو و یک استاد دانشگاه در اواسط جنگ جهانی دوم در شهر مونیخ معتقد بودند جامعه آلمان در مقابل جنایات بی سابقه هیتلر مسئول است: باید بداند که چه اتفاقاتی در اروپای شرقی، در بوخن والد و آشوویتس می افتد و باید جلوی آن را بگیرد.

کس دیگری به آنها نپیوست. خودشان یعنی همان پنج نفر گروه کوچکی تشکیل دادند به نام رز سفید و در آن موج سیاه جنونی که جامعه آلمان را فرا گرفته بود، اعلامیه هایی نوشتند و در دانشگاه و شهر پخش کردند. از محله یهودیان ورشو نوشتند، از خارکف نوشتند که هیتلر نیمی از مردمش را گرسنگی داد و کشت. خطاب به مردم آلمان نوشتند حکومتی که روس ها و یهودیان را حشره هایی می داند که باید پاکسازی شوند نباید بر آلمان حکومت کند.

این موقعیت در آلمان هیتلری تجربه‌ی انتهای وحشت و تنهایی بود. لیلو فورست تنها بازمانده گروه می نویسد که خودش و دوستش سوفی شل شب ها از ترس می لرزیدند و گریه می کردند اما باز هم کارشان را ادامه می دادند.

چنین کاری را در آلمان نازی زیاد نمی شد ادامه داد. از دو سمت لو رفتند یکی از کارمندان دانشگاه و نیز دوست دختر الکساندر اشمورل به وظیفه "ملی و آریایی"خود عمل کردند.

هانس و سوفی شل، کریستف پروبست و الکساندر اشمورل به زیر زمین های گشتاپو برده شدند و ظرف دو روز پس از شکنجه های ویژه به شیوه ای که فانتزی مورد علاقه هیتلر بود با چنگک و ساطور قصابی اعدام شدند.

آخرین اعلامیه هایشان که فرصت پخشش را نیافته بودند توسط دوستانشان به خارج از آلمان رسید و چند ماه بعد در اواخر۱۹۴۳ هواپیماهای متفقین ده ها هزار نسخه از آنها بر فراز شهر های آلمان فرو ریختند.

@dachstudien