📍تباهی قشون ایران📍

📍تباهی قشون ایران📍

💠 مجدالملک در اشاره ای ظریف به وضعیت نابسامان سپاه و قشون ایران در عصر ناصری می نویسد:«سرکردگان قشون هم از بیم آنکه مبادا بر آنها تهمتی برود از اصلاح قشون خودداری می کردند. رؤسای نظام از ترس اینکه مبادا به تحریک های متداول و شورانیدن تابعین بر صاحب منصبان دچار تهمتی بشوند، خود را از اصلاح وضع نابسامان درونی قشون کنار کشیده بودند. اگر جسد سربازی را می دیدند که در کوچه افتاده و از گرسنگی در حال جان دادن است، تکلیف ایشان مقتضی آن نبود که نعش او را از خاک بردارند. چشم ها بر هم می گذاشتند و می گذشتند».(رساله مجدیه، صفحه۵۱).

🌐 با خواندن این فقرات بر تباهی عصر ناصری گریستم و بر خاطرم فقرات توصیف اردوگاه آشویتس_آنگونه که دکتر ویکتور فرانکل_ آورده است، آمد. فرانکل در فقره ای از وضع نابسامان آشویتس می نویسد:«در روزهای آخر پیش از آزادی، آدم خواری در اردوگاه رایج شده بود».

💠 من از این فقره به عصر صفوی گریزی می زنم و در می یابم که در آن دوره فقر و قحطی_از بی درایتی های سلطان حسین یخشی در_ جسم مردم در پی ذره ای نان لبیک می گفت و جان می داد.