امروزه، اصلاح‌طلبی را عین اعتدال و اعتدال را، به بهانۀ رعایت مصالح، با مماشات با بسیاری از نمودهای تباهی یکی می‌دانند، غافل از این

امروزه، اصلاح‌طلبی را عین اعتدال و اعتدال را، به بهانۀ رعایت مصالح، با مماشات با بسیاری از نمودهای تباهی یکی می‌دانند، غافل از اینکه اصلاح‌طلبی راستین و پی‌گیر جز با شناخت ریشه‌های تباهی و از میان بردن آن‌ها امکان‌پذیر نمی‌شود. اعتدالِ اصلاح‌طلبانه مماشات نیست، عدم مماشاتِ اصلاح‌طلبانه با افراط‌های تبهکارانی است که کوشش می‌کنند راه اصلاحات را مسدود کنند. میانه روی با حرامیان افراطی، مماشات با آن‌ها و، لاجرم، ضایع کردن حقوق کسانی است که دزدان سر گردنه جان و مال آنان را به غارت برده‌اند. در منطقِ اصلاح‌طلبی راستین، ... حتی اگر به مصالحی بتوان با حرامیان جان و مال مردم مصالحه کرد، مماشات با غارت‌گران بیت‌المال و افراط‌های ضایع‌کنندگان مصالح ملّی وجهی نمی‌تواند داشته باشد.

جواد طباطبایی، مکتب تبریز، انتشارات مینوی خرد، ص465.
@didehbaniranshahr