‍ ✅اقتصاد براى مدیران. ✍دکتر مرتضی ایمانی راد

‍ ✅اقتصاد براى مديران
✍دکتر مرتضی ایمانی راد
@esfahaneconomy

در شركتهاى ايرانى ويروسى وجود دارد به نام برنامه ريزى . اين ويروس اين طور عمل ميكند. اول برنامه نوشته مى شود ، بعد برنامه اجرا نمى شود و در پايان كار همه خوشحالند كه برنامه موجب رشد و توسعه آنها شده است . اين همان ويروس و بهتر است بگويم توهم برنامه ريزى است . حال چرا شركتها برنامه نوشته شده خود را اجرا نميكنند. چون برنامه ريزى مبتنى بر پيش بينى است و اقتصاد و پديده هاى اقتصادى و اجتماعى و بخصوص سياسى غير قابل پيش بينى است . به همين دليل خيلى زود برنامه كارايى خودش را از دست ميدهد و مديران هوشمند هم به جاى دلبستن به برنامه با بازار حركت ميكنند. نكته جالب اين است كه در سال بعد بسيار متعهدانه وقت زيادى براى برنامه ريزى و نوشتن يك برنامه جديد ميگذارند. ( برنامه در سطح عمليات و پروژه ها از نيازهاى جدى است و اين بحث به برنامه هاى استراتژيك مربوط مى شود )
اين مشكل زمانى شديد تر مى شود كه نوسانات بازار بيشتر باشد. در اين صورت برنامه نوشته نشده از اعتبار مى افتد. ولى متاسفانه ويروس سر جاى خودش است . مديران به شدت پايبند برنامه هستند. آنرا اجرا نميكنند ولى باز آن را توليد ميكنند. چون يك توهم وجود دارد. اين توهم اين است كه اگر برنامه نباشد امورات شركت درست انجام نمى شود. حال سئوالى كه براى مديران مطرح است اين است كه اگر برنامه وجود نداشته باشد پس چگونه مى شود كارها را هماهنگ كرد. و مهمتر اينكه چگونه مى شود استراتژى را تدوين كرد.
نكته مهم اين است كه استراتژى اگر از برنامه بيرون بيايد مخرب است . محدود كننده است . بر اساس يك سرى مفروضات است . ولى اگر به جاى برنامه هوشمندى در شركت مستقر شود ، اين سيستم موجب مى شود كه استراتژى ها با هدف شكار فرصت ها در بازار از نظام هوشمند مستقر در شركت استخراج مى شود. برنامه بيشتر كنترل ميكند تا هدايت و يك نظام هوشمند در شركتها تنها هدايت ميكند ، و وقتى يك پديده اى درست هدايت شود نياز به كنترل ندارد.
به مجمع فعالان اقتصادی بپیوندید

telegram.me/esfahaneconomy