نوشتههایی از همه جا درباره اقتصاد و اجتماع با تاکید بر رابطه قدرت و ثروت مسیر ارتباطی: @jafkheir
«آینده‌ای با شادکامی، مدارا و جوانان» (۲).. شیخ محمد بن راشد آل مکتوم
«آینده‌ای با شادکامی، مدارا و جوانان» (۲)
شیخ محمد بن راشد آل مکتوم
با هر درسی که می‌آموزیم تصمیمی گرفته خواهد شد که آینده ما را شکل می‌دهد. اما ما همچنین می‌دانیم که با نگاه به آینده و نه صرفا گذشته یا حال می‌توانیم چیزهایی را بیاموزیم. ساده بگویم ما باید فکر کنیم که در اقتصاد پس از نفت، زندگی چگونه خواهد بود. به همین دلیل است که ما سرمایه‌گذاری سنگینی- بیش از ۳۰۰ میلیارد درهم امارات یا حدود ۸۱.۵ میلیارد دلار امریکا- کرده‌ایم تا تمرکز و توجه خود را به مسیر آینده امارات متحده عربی معطوف سازیم با هدف آماده‌ساختن یک اقتصاد متنوع غیرنفتی که نسل‌های آینده ما را از وابستگی به بازار پرنوسان نفتی رها سازد.
رسیدن به آن هدف مستلزم تجدیدنظر و اصلاح نظام قانون‌گذاری، اداری و اقتصادی ما است که به طور کامل از وابستگی به نفت دور شوند. ما نیازمند زیرساخت مقرراتگذاری قوی و مناسب هستیم که یک اقتصاد پایدار و متنوع ملی برای بچه‌ها و نوه‌های ما بسازد.
من با نوشتن این یادداشت می‌خواهم پیامی روشن به دیگران در منطقه بفرستم که تغییر تنها با دستان ما اتفاق می‌افتد. منطقه ما نیازی به ابرقدرت خارجی ندارد تا جلوی افول ما را بگیرد؛ ما نیازمند قدرتی از درون هستیم که بتواند بر نفرت و نارواداری‌ای غلبه کند که زندگی در بیشتر کشورهای همسایه را تباه کرده است.
من این پیام را می‌نویسم که دولت‌ها در منطقه ما و جاهای دیگر باید در نقش‌های خود بازنگری کنند. نقش دولت‌ها خلق محیطی است که مردم بتوانند به رویاها و آروزهای خویش برسند نه اینکه محیطی ایجاد کنیم که دولت همه چیز را کنترل و محدود کند. نکته اینجاست که مردم را توانمند سازیم نه اینکه قدرت دولت را بالای سر آنها نگهداریم. خلاصه اینکه دولت باید محیطی بوجود آورد که مردم خوش‌بختی و سعادتمندی احساس کرده و از آن لذت ببرند.
ما نخستین کسانی نیستیم که درباره نقش دولت در ترویج شادکامی صحبت می‌کنیم. از سپیده دم تاریخ، شادکامی مهمترین چیزی بوده است که بشریت به دنبالش بوده است. ارسطو گفت دولت موجودی زنده است که با رساندن همه افراد به کمال اخلاقی و شادکامی رشد و تکامل می‌یابد. ابن‌خلدون نیز همین را گفته بود. اعلامیه استقلال امریکا نیز تعقیب شادکامی را حق هر شخصی می‌دانست.
در دوران ما نیز سازمان ملل اکنون خواهان تغییر دادن معیارهای مورد استفاده برای اندازه‌گیری موفقیت دولت‌ها از نماگرهای اقتصادی به سنجه‌های مرتبط با شادکامی انسانی و بهزیستی است. سازمان ملل روز بین‌المللی برای شادکامی اختصاص داده است که بر اهمیت این جابه‌جایی تاکید دارد.
تمرکز بر شادکامی هم شدنی بوده و هم کاملا توجیه دارد. شادکامی را می‌توان اندازه‌گیری کرد و ارزیابی آن موضوع برنامه‌ها و مطالعات بسیاری بوده است. به علاوه، آن را می‌توان توسعه داد و دستاوردش به اهداف مادی پیوند می‌خورد. مطالعات نشان داده است که مردم شادکام تولیدات بیشتر، زندگی طولانی‌تر و توسعه اقتصادی بهتر در جوامع و کشورهای خود دارند.
شادکامی افراد، خانواده‌ها و کارکنان، رضایت آنها از زندگی‌شان و خوش‌بینی که به آینده دارند به کار حکومت مربوط است و هر بخش از حکومت را دربرمی‌گیرد. به همین دلیل است که نیاز به وزیری بود که با همه نهادهای دولتی ارتباط داشته باشد.
اینهایی که گفته شد وعده‌های توخالی نیست. ما به دنبال ایجاد جامعه‌ای هستیم که خوشحالی و شادکامی مردم ما در اولویتش باشد و محیطی ایجاد کنیم که مردم واقعا بتوانند به نهایت شکوفایی خود برسند. و ما امیدواریم که فرمول ما به سایرینی که در منطقه هستند فایده برساند. فرمول ما خیلی ساده و سرراست است: توسعه ملی بر پایه ارزش‌های اساسی با رهبری جوانان و با تمرکز بر آینده‌ای است که هر کسی به شادکامی دست یابد.
https://telegram.me/jafar_kheirkhahan