«آینده‌ای با شادکامی، مدارا و جوانان» (۱).. شیخ محمد بن راشد آل مکتوم

«آینده‌ای با شادکامی، مدارا و جوانان» (۱)

شیخ محمد بن راشد آل مکتوم

من در دو هفته گذشته، پرسش‌ها، نظرات و گزارش‌های خبری بسیاری شنیدم و خواندم که به تغییرات اخیر در دولت امارات متحده عربی مربوط می‌شد. این‌طور به نظر می‌رسید که هر کسی می‌خواهد بداند چرا ما وزارت‌خانه شادکامی، مدارا و امور جوانان (وزارت للسعاده و التسامح و شئون الشباب) تاسیس کرده و چرا یک وزیر جوان ۲۲ ساله را منصوب کردیم؟

این تغییرات بیانگر اینست که ما از رویدادهایی که در منطقه خودمان طی پنج سال گذشته رخ داده است درس گرفته‌ایم. به خصوص که ما آموختیم کوتاهی در پاسخ دادن موثر و عملی به خواسته‌ها و آرزوهای جوانان، کسانی که بیش از نیمی از جمعیت کشورهای عربی را تشکیل می‌دهند مثل شنا کردن در مسیر خلاف جریان آب است. جوامع بشری بدون انرژی و خوش‌بینی جوانان نمی‌توانند رشد و توسعه پیدا کنند و براستی محکوم به فنا هستند.

هنگامی که دولت‌ها جوانان کشورشان را طرد و تحقیر می‌کنند و سد راه رسیدن به زندگی بهتر آنها می‌شوند در را بر روی کل جامعه می‌بندند. ما فراموش نمی‌کنیم که خاستگاه تنش‌هایی که در منطقه ما بوجود آمد رویدادهایی بود که به بهار عربی معروف شد و صادقانه بگویم ریشه این حوادث در نبود فرصت‌ها برای جوانانی بود که می‌خواستند به رویاها و آرزوهای خویش برسند.

ما افتخار می‌کنیم که امارات متحده عربی یک کشور جوان است. و ما به جوانان خویش افتخار می‌کنیم. ما روی آنها سرمایه‌گذاری کرده و آنها را توانمند می‌سازیم چرا که آنها واقعا آینده ما هستند. ما باور داریم که آنها سریعتر از ما دانش را به دست آورده و پردازش می‌کنند چون آنها با ابزارها و فنونی بزرگ می‌شوند که در زمانه ما وجود نداشت. ما به آنها اعتماد می‌کنیم که کشورمان را به سطوح جدیدی از رشد و توسعه برسانند و به همین دلیل است که اکنون یک وزیر کابینه در سن و سال شما را منصوب کرده و شورای ویژه جوانان ایجاد کردیم.

ما همچنین از صدها هزار کشته و میلیون‌ها نفر آواره در این منطقه آموختیم که تعصبات فرقه‌ای، ایدئولوژیک، فرهنگی و دینی تنها آتش خشم و دیوانگی را شعله‌ورتر می‌سازند. ما نیازمند خواندن، آموختن و تمرین مدارا و تسامح هستیم و آن را در وجود فرزندان خود چه از راه آموزش و الگو بودن خودمان می‌نیوشانیم.

به همین دلیل است که وزیر مدارا را منصوب کردیم. ما بر این باوریم که چارچوب حقوقی باید مدارا را در جامعه ما رسمیت ببخشد و سیاست‌ها و ابتکار عمل‌های ما یک الگوی برجسته برای همسایگانمان باشد.

هنگامی که جهان عرب با مدارا رفتار می‌کرد و دگراندیشان و بیگانگان را می‌پذیرفت رهبری جهان را در دست داشت. در بغداد و دمشق تا اندلس و جاهایی دورتر، این ما مسلمانان بودیم که راهبر و راهنمای علم و دانایی و تمدن بودیم چون که ارزش‌های انسانی، پایه و اساس روابط ما با همه تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و مذاهب بود. حتی هنگامی که اجداد ما اندلس را ترک کردند مردم مذاهب دیگر هم با آنها رفتند.

مدارا واژه‌ای شعاری نیست بلکه یک ویژگی و خصیصه است که ما باید ارج نهاده و تمرین کنیم. مدارا را باید در تار و پود جامعه خود ببافیم تا از آینده ما مراقبت کرده و پیشرفت‌هایی که به دست می‌آوریم حفظ نماید. هیچ آینده درخشانی برای خاورمیانه وجود نخواهد داشت مگر اینکه ما ارزش‌های گشادگی ایدئولوژیک، تکثر و گوناگونی، و پذیرش دیدگاه‌های دیگران حال چه فکری،‌ فرهنگی و دینی را بپذیریم.

https://telegram.me/jafar_kheirkhahan