تمرکزگرایی در «دولت‌های رانتیر»

تمرکزگرایی در «دولت‌های رانتیر»
نوشته‌ای از من که امروز در دنیای اقتصاد منتشر شد.

http://www.donya-e-eqtesad.com/news/1013870/

چه کوته‌فکر بودند قانون‌گذاران این کشور که پول نفت را دربست در اختیار دولت گذاشتند و فکر می‌کردند اگر در دیزی را باز بگذارند گربه خود حیا خواهد کرد.

بخشی از آن را در ادامه آوردم.

از حیث سیاسی، دولت‌های رانتیر به سمت تمرکزگرایی و انحصار قدرت و ثروت میل می‌کنند. فرادستان حاکم از رانت نفتی برای خریدن گروه‌های وفادار و ایجاد شبکه‌های حامی‌پروری با هدف تحکیم قدرت خویش استفاده می‌کنند. قوانین شفاف برای برگزاری مناقصه جهت تعیین کاراترین پیمانکار وجود نداشته یا به اجرا درنمی‌آید و انواع استثنائات به آنها می‌خورد. فرادستان حاکم سودآورترین قراردادها را برای اطرافیان خویش برداشته یا خواهان دریافت سهمی از قراردادهایی هستند که نصیب دیگران شده است، نتیجه اینکه محیط کسب‌وکار آلوده به تبعیض و فساد مالی می‌شود و قدرت رقابت‌پذیری تولیدکنندگان و اقتصاد تضعیف می‌گردد

سرانجام اینکه تمرکز ثروت نفتی در دستان دولت و یارانه‌دهی به بخش‌های منتخب و کالاهای معین، محیط را برای دخالت و دستکاری دولت در سازوکار بازار آزاد و کنترل قیمت‌ها مستعد می‌کند. چنین وضعی هم اجازه رشد و بلوغ یک بخش خصوصی قدرتمند مولد و نوآور را نخواهد داد.

https://telegram.me/jafar_kheirkhahan