فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
وقتی برخی از فعالین سیاسی اجتماعی لزوم دفاع از کشور سخن می گویند، عده ای سریعا با متهم کردن آنان به جنگ طلبی، شروع به برشمردن مضرات و آسیب های جنگ می کنند.

این عده با ریاکاری و دورویی و نادیده گرفتن ریشه های اصلی منازعه سعی می کنند با بازی کردن با واژه ها جای برخی حقایق واضح را عوض کنند.

۱- آنها در نوشته ها و گفته های خود کوچکترین اشاره ای به تهدیدهای پی در پی مقامات امریکا و اسرائیل نمی کنند اما همین که مسئول یا مقامی از ایران در جواب پاسخ گویی به آنها بر می آید سریعا یاد روحیه صلح طلب و نوع دوست خود می افتند و شروع به برشمردن بدبختی ها و آسیب های جنگ می نمایند.

۲- این افراد هنگام خروج رئیس جمهور امریکا از یک معاهده بین المللی (برجام) و آغاز جنگ اقتصادی با ایران سکوت کرده ( یا مزورانه دچار شعف شده و خوشحالی می کردند) و کوچکترین واکنشی در محکومیت جنگ و آثار مخرب آن از خود نشان ندادند.

۳- آنچه که این افراد آن را نادیده گرفته و هیچ اشاره به آن نمی کنند این مسئله است که مسئولان سیاسی و نظامی ایران در این روزهای اخیر هیچ کشوری را تهدید به حمله نظامی نکرده اند بلکه فقط به این مسئله بدیهی اشاره کرده اند که اگر ایران مورد تهاجم قرار بگیرد از خود دفاع خواهد کرد، موضعی که به صورت قطع و مسلم حاکمان هر کشوری در صورت هر تهدید خارجی اتخاذ می کنند.

باید این واقعیت ساده (که در غوغا سالاری برخی رسانه ها و تریبون های پرهیاهو نادیده گرفته می شود) را به یاد داشت که موضع گیری در مقابل تهدیدهای ترامپ و پومپئو و نتانیاهو نه به معنای جنگ طلبی بلکه دفاع از موجودیت، وطن و خانه خویش است.
@kharmagaas