فرهاد قنبری:. نوستالژی جغرافیا

فرهاد قنبری:
نوستالژی جغرافیا

دانش آموز که بودم از دروس مورد علاقه ام جغرافیا بود، با شور و شوقی بسیار دوست داشتم تمام شگفتی های طبیعت را بشناسم.

مطالعه جغرافیای ایران همیشه دارای جذابیت خاصی بود.
سفید رود از کجا سرچشمه می گیرد و به کجا می ریزد.....
باتلاق گاوخونی چه شکلی است.....
رودهای مرزی ارس و هیرمند و تجن چه شکوهی به مرزها بخشیده اند....
قله دماوند همیشه پوشیده از برف و دودی که از نوک آن بیرون می آید و....
دریاچه هایی ریز و درشتی که بر روی نقشه قابل مشاهده بود، زیبایی دو چندانی از ارومیه و هامون برایم تصویر میکرد.

رشته کوههایی که نشانی از استواری بود و قله هایی با نام های زیبای تفتان، ابرکوه. دنا، سهند ، بینالود و البرز آمیخته با اسطوره و شعر و حماسه ....

نقشه های جغرافیا بود و تالاب ها ، رودها، دشت ها ، باتلاق ها، دریاچه ها ، کوهها و سایر زیبایی های طبیعی که باعث می شد هر صفحه و درسی با جذابیت خاصی تجربه شیرین و ماندنی را ثبت کند.

اما در سالهای اخیر کتابی به نام جغرافیا از متون درسی پایه متوسطه اول حذف شده و این درس به عنوان یکی از سه بخش کتاب مطالعات اجتماعی(تاریخ، اجتماعی، جغرافی) ارائه می شود.

(اینکه سه درس بسیار مهم و تاثیر گذار از سر فصل متون آموزشی در حال بی ارزش شدن و به حاشیه رفتن بیشتر است خود قصه پر درد دیگری است)

اما حکایت درس جغرافیا حکایت تلخ تری است ، در این چند درس خلاصه شده نه از رودها خبری است و نه از دریاچه ها و باتلاق ها، نه هیرمند و هامونی وجود دارد و نه زاینده رود و گاوخونی، نه بارانی می بارد و نه از چشمه های جوشان دل کوهها خبری مانده است.
هر چه هست ریزگرد و گرد و خاک است که بر سر این سرزمین آوار شده است.
در این میان تنها دروس جدیدی که به این کتاب اضافه شده گونه های جانوری منقرض شده یا در حال انقراض در ایران است.
گونه های جانوری ای که با از بین رفتن طبیعت ایران منقرض شده یا در آستانه انقراض قرار گرفته اند.

به نظر جغرافیای ایران هم به مانند فرهنگ و هنر و اخلاق به یغما رفته و غباری از خاکستر بر چهره گرفته است.
telegram.me/kharmagaas