‍‍ فرهاد قنبری:. تلما_ یواخیم تریر

‍‍ فرهاد قنبری:
تلما_ یواخیم تریر

در هزاره سوم کارگردانان نسبتا جوان و خوش فکری توانستند بر تکیه بر لایه های روانی انسان، نوع نگاه تازه و بدیلی از بحران های اخلاقی، اجتماعی و فکری انسان مدرن را به نمایش بگذارند.

گاسپار نوئه، آندره زویاگنیتسف، اصغر فرهادی، یورگوس لانتیموس و ( کمی قدیمی تر) لارس فون تریه از چهره های شناخته شده این ژانرهای اجتماعی محسوب می شوند.‌

یواخیم تریر کارگردان نروژی را هم باید از این دست کارگردان ها برشمرد. آخرین فیلم تریر " تلما" روایتی از جدال های درونی دختر جوانی است که به سلاح قدرت ماورائی مسلح است و در مواجه با غرایز انسانی از قبیل حسادت، شهوت، غضب و امثالهم به صورت ناخوداگاه دست به ویرانگری کشتار و نابودی می زند.

"تلما" در خانواده ای به شدت معتقد به مسیح بزرگ شده است و با ورود به محیطی مانند دانشگاه کم کم با سبک زندگی جدیدی مانند مصرف مشروب سیگار و رابطه جنسی آشنا می شود. آشنایی هایی که هر کدام "تلما" را تحت فشار سوپر ایگو قرار داده و باعث صرع و بیداری دوباره "غریزه ویرانگریش" می شود.
او در کودکی به صورت ناخوادگاه (حسادت) باعث مرگ برادران کوچک خود شده است و حال در بزرگسالی در مواجه با عشق (همجنس خواهانه) دوباره غریزه ویرانگری بر او غالب شده و در حال نابود کردن جهان اطراف و نزدیکان خویش است.
تلما در نهایت پس از کش و قوسی آزار دهنده، از شر این نیروی ویرانگر اهریمنی خلاص می شود و در شمایلی رها شده، عشق خود را بازمی یابد.

یواخیم تریر در این فیلم انسان را با این سوال و چالش روانی که به راستی اگر هر آنچه در ناخوداگاه خود آرزو میکردیم به وقوع می پیوست، با چگونه جهانی مواجه می شدیم؟ آرزوها و خواست های ویرانگری که هر کدام با گناهانی مانند حسد، طمع، شهوت و امثالهم چهره ترسناک و وحشت آفرینی به خود می گرفت.

بخشی هایی از فیلم از جمله سکانس ابتدایی، فیلم "کشتن گوزن مقدس" لانتیموس را به ذهن متبادر می کند.
@kharmagaas