فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
حوادث این روزهای کشور نام شهرها و مناطقی را بر زبان آورده است که برای بسیاری از معترضان به نتایج انتخابات سال هشتاد و هشت نام های نا آشنایی است. شهرستان های عمدتا با جمعیتی کمتر از دویست هزار نفر( با روستاهای تابع) که این روزها تندترین و ساختار شکنانه ترین شعارها و رفتارها را در چندین دهه اخیر علیه دولت و حکومت از خود نشان می دهند.

در این اتفاقات بر خلاف حوادث سال هشتاد و هشت شهرهای بزرگ مانند شیراز، اصفهان و به ویژه تهران (در مقیاس جمعیت) نقش چندانی ندارند.

همانقدر که حوادث سال هشتاد و هشت برای روستاییان و ساکنان شهرستان های کوچک ایران بهت ور و غیر قابل درک بود حوادث چند روز اخیر نیز برای اغلب ساکنان کلان شهرها هنوز بهت آور و غیر قابل درک است.

معترضان سال هشتاد و هشت اغلب دغدغه اجتماعی از قبیل آزادی های اجتماعی و سیاسی و بهبود روابط با دنیا را مطالبه می کردند و معترضان امروز بدون مطالبه گری خاصی علیه کلیت ساختار حکومتی شعار داده و دست به اقدام می زنند.

این فاصله و جدایی میان مردم شهرهای کوچک و بزرگ از دهه هشتاد شمسی و از آغاز به کار دولت دوم خاتمی شروع شد و در دولت احمدی نژاد با شدت بیشتری ادامه یافته و امروز به اوج خود رسیده است.

از دهه هشتاد شمسی اصلاح طلبان با الگوی اقتصادی شبه لیبرال و خواسته های سیاسی و اجتماعی طبقه متوسط مدرن را به عنوان مخاطب خود برگزید و نئواصولگرایان در غالب تفکر احمدی نژادی طبقات پایین و روستایی را به عنوان مخاطب اصلی خود انتخاب کرد.

در دور دوم انتخابات سال هشتاد و چهار و با شکست هاشمی رفسنجانی از احمدی نژاد اصلاح طلبان متوجه از دست دادن بخش بزرگی از حامیان خود (نسبت به سال هفتاد و شش) نشدند و به جای آسیب شناسی درون گفتمانی به تمسخر احمدی نژاد و رفتارهای او پرداختند.
اصلاح طلبان با این تصور که اقبال جامعه به آنها همان اقبال سال هفتاد و شش خواهد بود به استقبال انتخابات سال هشتاد و هشت رفتند و با مشاهده نتایج بهت زده شده و آن را نپذیرفتند.

در اینجا کافیست به نتایج اعلام شده وزارت کشور از انتخابات سال هشتاد و هشت چند شهرستان که این روزها نامشان زیاد شنید می شود نگاهی بیاندازیم :

_فلاورجان صد و هیجده هزار احمدی نژاد، هفده هزار موسوی
_کاشمر هفتاد هزار احمدی نژاد ، بیست و یک هزار موسوی
_ایذه چهل هزار احمدی نژاد ، پونزده هزار موسوی
_مسجد سلیمان بیست شش هزار احمدی نژاد، نه هزار موسوی
_تاکستان هفتاد و هشت هزار احمدی نژاد، بیست و دو هزار موسوی
_درود شصت و شش هزار احمدی نژاد ، نوزده هزار موسوی
_ بهشهر شصت و هشت هزار احمدی نژاد، بیست و نه هزار موسوی
_ ساوه هشتاد و هفت هزار احمدی نژاد، بیست و هفت هزار موسوی
_ توسیرکان پنجاه و دو هزار احمدی نژاد، دوازده هزار موسوی
_ ملایر، صد و سی و یک هزار احمدی نژاد، سی و یک هزار موسوی

در این شهرستان ها احمدی نژاد بیش از هفتاد و پنج درصد آرا را به خود اختصاص داده است، اما در انتخابات سال نود و دو به علت نبود نماینده جریان احمدی نژادی و همچنین برخی نارضایتی ها از عملکرد سال آخر دولت احمدی نژاد رای مردم این شهرستان ها به سمت کاندیداهای مختلف توزیع شد، در انتخابات امسال نیز اکثر مردم این شهرستان ها منتظر حضور دوباره احمدی نژاد بودند که به علت رد صلاحیت او با سرخوردگی مواجه شده و با بی میلی رای خود را به صندوق روحانی یا رئیسی انداختند.

رویداهای سالهای اخیر از قبیل عدم افزایش یارانه نقدی، رکود و بیکاری در میان تحصیل کردگان و عواملی از قبیل گسترش خشکسالی و از دست رفتن شغل بسیاری از کشاورزان باعث نارضایتی گسترده مردم این مناطق و روستاییان شده است.
در چنین شرایطی اعلام بودجه سال نود و هفت و خبر قطع یارانه نقدی بسیاری از دهک ها، رشد پنجاه درصدی قیمت بنزین، گران شدن بها آب گاز و برق از یک سو و تبلیغات گسترده جناح مقابل دولت (در غالب گرانی، فساد مالی گسترده وزیران و نزدیکان رئیس جمهور و معاونانش و ...) از سوی دیگر کبریتی بود که بر این انبار باروت زده شده و باعث شکل گیری چنین اعتراضات خشنی گردید.
telegram.me/kharmagaas