من آن خرمگسی هستم که خدا وبال این دولتشهر کرده و تمام روز و همه جا شما را نیش زده و برمی انگیزانم. دیگر به آسانی کسی چون مرانخواهید یافت و از این رو به شما اندرز می دهم که از گرفتن جان من درگذرید. «دفاعیات سقراط» @farhad_ghanbariiiii
فرهاد قنبری:. «من دانیل بلیک» فیلمی نام آشنا برای ما ایرانی هاست
فرهاد قنبری:
"من دانیل بلیک" فیلمی نام آشنا برای ما ایرانی هاست. فیلمی که در رقابت با فروشنده فرهادی توانست نخل طلای آن سال را ( کاملا به حق) از آن خود کند.
"من دانیل بلیک" روایتی از تحقیر شدگی انسان در عصر سرمایه داری است.
کن لوچ در این فیلم به صورت بی رحمانه ای به احساسات ببیننده را تحت تاثیر قرار می دهد تا تلنگری بر وجدان های خفته وارد کند.
فیلم نقد تندی بر چگونگی تبدیل شدن انسان به یک "شماره" در جهانی است که رسانه ها و سیاست داران می خواهند چهره کثیف آن را بزک کنند.
انسانی که کرامت، شخصیت و انسانیتش هر روز در دستگاه عریض و طویل بورکراسی پایمال می شود انسانی است که به شماره شناسنامه، پرسنلی، ملی و تامین اجتماعی و امثالهم تقلیل یافته است.
دیالوگ پایانی فیلم، جملاتی است که به عنوانی به عنوان مانیفست دانیل بلیک در مراسم تدفین او توسط قربانی دیگر سیستم، قرائت می شود:
«من يك مشتري، ارباب رجوع يا كارمند نيستم. من علاف، يك گدا يا دزد نيستم. من يك شماره تامين اجتماعي يا يك نقطه روي صفحه نمايش نيستم. مالياتم را داده‌ام و تمام و كمال به اين كارم افتخار مي‌كنم. هيچوقت چاپلوسي كسي رو نكردم، و اگر مي‌توانستم به همسايه‌ام كمك مي‌كردم. من دنبال صدقه نيستم و صدقه هم قبول نمي‌كنم. نام من دنيل بليكه. من يك انسانم، نه يك سگ. و به همين خاطر حقم را مي‌خواهم. مي‌خواهم با من به احترام برخورد كنيد. من دنيل بليك يك شهروند هستم؛ نه بيشتر و نه كمتر»
@kharmagaas