آفیش سرخ:.. آفیش سرخ را به فارسی «دیوارکوب-اعلامیه سرخ» نیز ترجمه کرده‌اند

آفیش سرخ:

آفیش سرخ را به فارسی «دیوارکوب-اعلاميه سرخ»نیز ترجمه کرده‌اند. زمانی که پاریس در اشغال نازی ها بود و جنبش مقاومت با آنها مبارزه می‌کرد، تعداد محدودی از پارتیزان‌های اسپانیایی مجاری، لهستانی و ارمنی که عاقبت دستگیر و اعدام شدند با فرانسوی ها علیه نازی ها همکاری می‌کردند.
نازی ها بعد از دستگیری این افراد با تبلیغات وسیع آنان را تروریست و خائن به فرانسه معرفی کردند و آفیش‌هایی با عکس پارتیزان ها روی در و دیوار ِخیلی از دیوارهای فرانسه چسباندند که بعداً به آفیش سرخ مشهور شد که به قول آراگون مثل لکه‌های خونی بر دیوارها بود.۲۲ نفر از آنان در سال ۱۹۴۴ تیرباران شدند و چند ماه بعد یک زن نیز گردن زده شد.(مطابق قوانین آن موقع فرانسه،تیرباران زن‌ها ممنوع بود).
بعد از اعدام این افراد، آفیش‌های سرخ تا مدت‌ها روی در و دیوارها مانده بود...
آراگون می‌گوید که در ساعات روز، عابران، به خصوص فرانسوی‌ها توجهی به این تصاویر نمی‌کردند...اما شب...در ساعات حکومت نظامی،انگشت‌های سرگردانی روی آفیش‌ها می‌نوشت که:"این افراد جانشان را به خاطر فرانسه از دست داده‌اند.

رهبر تیرباران شدگان، شاعری ارمنی از دیار ایروان به نام میساك مانوكیان بود،به همین دلیل هم این گروه به نام گروه «مانوكیان» معروف شد. میساك مانوكیان نامه‌یی در آخرین ساعات حیاتش نوشته كه حاكی از عمق عشق به زندگی و فداكاری و از خودگذشتگی این انسان والاست. شعر آراگون با الهام از نامه میساك و به نام«آفیش سرخ» سروده شده و در آن استادانه از برخی جملات نامه مانوكیان گنجانده شده است.

نامه میساک مانوکیان:
«ملینه عزیزم، بینوای كوچولوی محبوبم، تا چند ساعت دیگر، در این جهان نخواهم بود. ما در ساعت ۳ بعد‌از ظهر امروز تیرباران می‌شویم. این مانند یك حادثه‌یی است كه در زندگیم رخ می‌دهد. باوركردنی نیست، اما با این همه می‌دانم، دیگر هرگز تو را نخواهم دید. چه چیزی می‌توانم برایت بنویسم؟ در حالی‌كه حیرانم،اما همزمان برایم بسیار روشن است...در آستانه پیروزی و رسیدن به هدف خودم را فدا می‌كنم.
خوشا به‌حال كسانی كه بعد از ما زنده خواهند بود و طعم شیرین آزادی و صلح را می‌چشند. مطمئن هستم كه خلق فرانسه و تمام مبارزان راه آزادی خاطرات ما را گرامی خواهند داشت. در این لحظه مرگ، تأكید می‌كنم هیچ كینه‌یی نسبت به مردم آلمان ندارم و هركس كه شایسته هرچه بود، دریافت خواهد كرد.
ولی من مخالف این هستم كه برخی از آنها ولو این‌كه مستحق باشند، مجازات شوند. مردم آلمان و تمام خلقها بعد از جنگ كه چندان دور نیست، در صلح و برادری زندگی خواهند كرد.خوشبختی از آن همه باد!...
تأسف عمیق من از این است كه نتوانستم تو را خوشبخت كنم. خیلی دوست داشتم كه فرزندی از تو به یادگار می‌داشتم، همان چیزی كه همیشه خواست تو هم بود. خواهش می‌كنم برای خوشحالی من و برای این‌كه آخرین خواست مرا جامه عمل بپوشانی، بعد از جنگ بدون درنگ با كسی كه می‌تواند تو را خوشبخت كند ازدواج كن و بچه‌دار شو...
اگر ممكن است خاطراتم را نزد والدینم در ارمنستان بازگویی كن. من به همراه ۲۳ نفر دیگر با افتخار و سربلندی و به‌عنوان مردی با وجدان آسوده می‌میرم...
امروز، روز آفتابی است. در حالی به خورشید نگاه می‌كنم و به زیبایی طبیعت نگاه می‌كنم كه همه چیز را دوست دارم و می‌گویم كه خداحافظ زندگی و خدا حافظ همه شما.....
@kharmagaas