نظر ارسالی یکی از دوستان عزیز و اعضای کانال در مورد مسیح علینژاد:

نظر ارسالی یکی از دوستان عزیز و اعضای کانال در مورد مسیح علینژاد:

مسیح علی نژاد رویکرد خود در تاریخ زن ایرانی را بر الگوی دوران استقلال خواهی نوجوانان استوار میکند. که البته برایش دستاورد بزرگی نیز در جذب همین گروه سنی داشته است.
همان تکرار همیشگی رفتار ساده ای که یکباره در میان تنش خانواده بی آنکه کمکی به حل آن کند یکباره به صرافت احساس پدر و مادر را مخاطب جمله ای بهت آمیز میکند "که شما هیچ کاری برای من نکرده اید."
مسیح علی نژاد تابع نعل به نعل این الگوی روانی دست به انکار تمام سیاستگذاری های دولت در حوزه زنان میزند، او با فراموش کردن صرف میلیاردها دلار از هزینه های ملی در حوزه آموزش اشتغال ورزش و فرهنگ در حوزه زنان، دستاورد دولت در توانمند سازی این قشر از جامعه را به محاق میفرستد.
او فراموش میکند که پیش از هشتک های مجازیش دولت در عرصه واقعیت تمام حوزه های اجتماع را از استیلا مردان خارج کرده است و سهم عظیمی از اشتغال در نهادهای آمورشی فرهنگی بهداشت درمان و بالاخص سیاست را به روی زنان گشوده است.
او از یاد میبرد که هزاران زن استاد دانشگاه پزشک نماینده مجلس و هنرمندانی در کلاس جهانی بعنوان بستر حق خواهی زن ایرانی به سیاستگذاری هزینه برتر از توئیتهای پنجاه کارکتری نیاز دارد.
علینژاد تا بدین مرحله نیز همچنان خبط بزرگ اخلاقی خود را به سرانجام نرسانده است.
او شاه ماهی خود از آب گل آلود پوپولیسم روزمره ایرانی را، آنجایی صید میکند که با ربودن این دستاورد از دولت اقدام به تحقیر آن به همان وسیله میکند.
اما دولت ایران گرفتار در ایدئولوژی خود حتی نمیتواند از دستاوردهایش دفاع کند.
حکومت ایران که سالها در حوزه کلام سعی در انکار هویت مدرن زنانی داشته است (که بخش اعظم آن محصول عملکرد خودش در این زمینه است) به یکباره در دام ربودن این دستاورد توسط یک روزنامه نگار دسته چندم می افتد.
هرچه او با غرور فریاد بر این فتح بی زحمت میزند دولت در تعارض ایدئولوژی و عملکردش شرمسارتر دست به انکار آن میزند.
@kharmagaas