فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
مارکس می گوید :تاریخ دوبار تکرار می شود: بار اول به صورت تراژدی و بار دوم به صورت کمدی .
و قهرمانان این تاریخ دو بار زائیده می شوند: یکبار در قامت یک اسطوره و بار دوم به شکل یک دلقک.

احمدی نژاد و دو یار نزدیکش دچار مرگ نمادین شده اند و این چیزی است که کسی باید شانه های آنها را تکان داده و به آنها گوشزد کند. ژیژک در مثال پرتکرار خود از مرگ نمادین از گربه ای در برنامه های کارتن سخن می گوید که بر روی دره راه می رود و تا زمانی که پایین را نگاه نکرده است سقوط نمی کند.
حال احمدی نژاد نیز چنین است او بر روی دره راه می رود و نمی خواهد به پایین نگاه بیندازد.
احمدی نژاد هنوز گمان می کند سال هشتاد و چهار است و میلیون ها نفر شیفته و دلداده او منتظر هستند که «بهار بیاید» و او را با آغوش گرم بپذیرند. به همین دلیل مدام از مردم سخن می گویند از مردمی که صدها میلیون تومان در آنی برای استخدام محافظ او به حسابش می ریزند یا وثیقه سی میلیارد تومانی آزادی بقایی را در عرض چند ساعت آماده می کنند.
آنها مدام در جمع عده ای حاضر شده دست های همدیگر را می فشارند و از انتظار بهار سخن می گویند. بقایی از رئیس و کادر بیمارستان می گوید و از هر کسی که یاد می کند یک خصوصیت مشترک دارد و آن شیفتگی به احمدی نژاد است.
آنها فراموش کرده اند که تاریخ در بار دوم به صورت کمدی تکرار می شود و این نمایش ها چیزی جز خنده و تمسخر برای مخاطب هایشان به ارمغان نخواهد داشت.
کسی باید احمدی نژاد را بیدار کند و از او بخواهد که زیر پایش را بنگرد ،زیر پایی که دره ای فراخ و گشوده است.
telegram.me/kharmagaas