فرهاد قنبری:. هر شب ستاره‌ای به زمین می‌کشند.. و باز این آسمان غم زده غرق ستاره هاست

فرهاد قنبری:
هر شب ستاره ای به زمین می کشند.. و باز این آسمان غم زده غرق ستاره هاست

چه زیبا می گفت علی حاتمی که «آیین چراغ خاموشی نیست»چرا که خود چراغی بود که خاموشی نمی دانست

به راستی که در قاموس چراغ خاموشی وجود ندارد ،چرا که ذات چراغ نور و روشنایی است.
چراغ هایی که گاهی در این ظلام می درخشند و می روند . چراغ هایی که خانه را روشن می کنند.

آری آیین چراغ نور و روشنایی بخشیدن به خانه هاست. در تاریخ این سرزمین بسیار از این چراغ ها بوده اند،چراغ هایی که هنوز در تاریک ترین شب ها بر قلب ما می تابند و به قول نیما یادشان روشن مان می دارد. چراغ هایی که در تلخ ترین روزها دلگرممان می کنند.

در سالهایی که مدام نام ایران با جنگ و ترور و خشونت و افرطی گری در دنیا بر سر زبانها جاری است،عده ای هستند و بودند که چهره دیگری از ما را به جهان معرفی کردند. عده ای که به ما دلگرمی می دهند،عده ای که از جنس همین چراغ ها هستند.

اصغر فرهادی،کیهان کلهر،حسین علیزاده، نرگس کلباسی و...

متاسفانه در چنین روزهایی در سال قبل عباس کیارستمی یکی از تابنده ترین و گرما بخش ترین های نورهای این خانه از پیش ما رفت .

امروز هم خبرها را اینگونه خواندیم مریم میرزا خانی یک چراغ دیگر این خانه که برای همیشه به ستاره ها پیوست .

telegram.me/kharmagaas