فرهاد قنبری:. سکوت دیندارانه

فرهاد قنبری:
سکوت دیندارانه

افلاطون در رساله «آلکیبادس دوم» از زبان سقراط خاطره ای در مورد جنگ میان لاکدایمونیان و آتنیان نقل می کند. سقراط می گوید از زبان پیرمردی شنیده است که زمانی میان لاکدایمونیان و آتنیان دشمنی و نزاع طولانی درگرفت و در همه این جنگ ها آتنیان شکست خوردند.پس از این شکست ها آتنیان افرادی را برای شکایت نزد خدایان به پرستشگاه آمون فرستادند. آنها در شکایت خود از خدایان پرسیدند که چرا خدایان لاکدایمونیان را به آتنیان ترجیح می دهند در حالی که آتنیان قربانیان ارزشمندتری برای خدایان انجام می دهند و در راه بخشش برای خدایان بسیار دست و دل بازتر از لاکدیمونیان هستند در حالی که ثروتشان از لاکدایمونیان بیشتر نیست..
آمون در پاسخ آتنیان چنین می گوید:
«من سکوت دیندارانه لاکدایمونیان را از همه قربانیان یونانیان بیشتر دوست دارم»

افلاطون در توضیح این پاسخ آمون می گوید، به گمان من مراد خدایان از سکوت دیندارانه لاکدایمونیان این است که دعای آنها با دعای سایر اقوام یونان فرق دارد، یونانیان در دعاهای خود هر چیزی که به ذهنشان می رسد از خدا می خواهند، خواه نیک باشد خواه بد و خدایان نیز چون آن دعاها را می شنوند به دیده حقارت در آنها نگریسته و از آنها روی برمی گردانند. از این رو باید انسان مراقب باشد و نیک بیاندیشد تا ببیند چه دعایی می کند و چه چیز از خدا می خواهد.
افلاطون (از زبان سقراط) در ادامه می گوید: «من بر آنم که خدایان را نمی توان مانند رباخواران فرومایه با هدیه فریفت..چگونه می توان پنداشت خدایان به هدیه ها و قربانیها می نگرند نه به دل ما تا ببینند آیا دلی دیندار و حق پرست داریم یا نه»

«سکوت دیندارانه» این همان چیزی است که جامعه امروز ما به آن در مقابل «غوغای دیندارانه» احتیاج بسیاری دارد.
@kharmagaas