فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
اغلب مدیران و معاونان (به ویژه معاون پرورشی) مدارس به عنوان دانای کل خود را ملزم می دانند هر روز صبح در سرما و گرما پس از برگزاری مراسم های شبه نظامی در مورد اکثریت مسائل بین المللی، سیاسی، اعتقادی، اجتماعی، بهداشتی، فرهنگی و غیره شروع به سخنرانی کنند، آنها در این سخنرانی ها با اعتماد به نفس خاصی در عرض چند دقیقه سیاست های قدرت های جهانی را نقد می کنند، از حقوق دول مظلوم حمایت می کنند، اصول و فروغ دین را خاطر نشان می سازند، پلشتی های رژیم های سابق به ویژه رژیم پهلوی را گوشزد می کنند و در همان حین که فریاد «درست وایسا گوساله» سر می دهند، دانش آموزان را به احترام به والدین و معلم توصیه اکید می نمایند.

حال اگر از اکثریت این بزرگواران سوال شود که میزان مطالعه شما در زمینه روابط بین الملل چه میزان است یا کدام کتاب و مطلب را در زمینه فواید انرژی هسته ای مطالعه کرده اید یا در فلسفه اخلاق تحت تاثیر کدام مکتب یا فیلسوف قرار دارید یا حتی آخرین کتابی که خوانده اید چه بوده است، اغلب صم بکم ایستاده و حرفی برا گفتن نخواهند داشت و با ارجاع به وضعیت بد معیشتی شان نداشتن وقت برای مطالعه را بهانه کرده و واحدهای درسی بیست سال پیش شان را به عنوان آخرین کتابی که مطالعه کرده اند معرفی خواهند کرد.
این روش تربیتی در نهایت دانش آموزان و شهروندانی یاوه گو تربیت خواهد کرد که در بزرگسالی به خود اجازه خواهند داد در هر زمینه ای شروع به سخنرانی کنند و خود را در جایگاه دانای کل بنشانند و سعی در تحقیر هر نگاه متفاوتی داشته باشند.
@kharmagaas