ز انتشار آن جلوگیری کند، کتاب اما منتشر شد و در مدت کوتاهی سی و پنج هزار نسخه از آن تنها در ایالات متحده به فروش رسید

ز انتشار آن جلوگیری کند، کتاب اما منتشر شد و در مدت کوتاهی سی و پنج هزار نسخه از آن تنها در ایالات متحده به فروش رسید. پس از آن برای مدتی طولانی به حکم دادگاه، مومیا از نوشتن نامه، انجام مصاحبه، استفاده از تلفن، ملاقات و ارتباط با دنیای خارج از زندان محروم شد. سرانجام در ۹ دسامبر ۲0۱۱، سی سال بعد از روزی که مومیا ابوجمال زندانی شد و در نتیجه‌ی سال‌ها مبارزه‌ی بین‌المللی برای آزادی او، دادستان منطقه‌ی فیلادلفیا در یک مصاحبه‌ی مطبوعاتی حاضر شد و در حالی که دستانش آشکارا از خشم می‌لرزید، اعلام کرد: «این یک تصمیم بسیار بسیار دشوار بود. به اعتقاد من مومیا ابوجمال یک قاتل است و باید اعدام می‌شد. حکم اعدام، حکم مناسب و عادلانه‌یی برای این متهم بود. مومیا ابوجمال بقیه‌ی عمر خود را در زندان سپری خواهد کرد، بدون حق استفاده از آزادی مشروط.» پیش‌بینی ابوجمال درست از کار درآمده بود. او بارها نوشته بود: «اگر من را نکشند، در زندان مدفون خواهند کرد.» اکنون آشکار شده است پرونده‌سازی و اتهام‌زنی، در کنار ترور و ضرب‌وجرحی که گاه به معلولیت ختم شده، یکی از شگردهای اف.بی.آی برای سرکوب مخالفین سیاسی به ویژه در دهه‌ی هفتاد و هشتاد بوده است. با این وجود نظم مستقر، ارتباط آشکار این اسناد با پرونده‌ی مومیا ابوجمال را کتمان می‌کند و البته مومیا ابوجمال تنها مبارزی نیست که در نتیجه‌ی این دست پرونده‌سازی‌ها در زندان به سر می‌برد.
پنجم: فیلم «از سلول مرگ» که در چارچوب کمپین‌های بین‌المللی برای آزادی مومیا ابوجمال ساخته شده، سال‌ها پیش، زمانی که مومیا هنوز زیر سایه‌ی حکم اعدام در سلول مرگ به سر می‌برد، توسط «اتحادیه‌ی دانشجویان ایرانی در آلمان غربی» (هواداران سابق سازمان پیکار) ترجمه و صداگذاری شده است. برای ما انتشار این فیلم ضمن تلاش برای به یاد آوردن مومیا ابوجمال، ضمن تلاش برای نشان دادن رهبران واقعی مردم، ضمن دفاع از سیاست رهایی‌بخش در ایالات متحده، تجلیلی است از تلاش‌های فروتنانه‌ی آنهایی که دغدغه‌ی نام نداشتند و با کمترین امکانات، بدون بودجه‌های کلان و کارِ «حرفه‌یی» برای رسانه‌های سلطه، از آرمان رهایی جمعی چنین حفاظت کردند.
http://t.me/linguisticsacademy