🇮🇷در باب سیاست خارجی و اعتماد ایران به آمریکا. ✍یادداشتی از دکتر محمد حسین غیاثی

🇮🇷در باب سیاست خارجی و اعتماد ایران به آمریکا
✍یادداشتی از دکتر محمد حسین غیاثی

🗞در سیاست قرار نیست کسی به کسی اعتماد کند چون سیاست عرصه ی موازنه ی قوا است. مثل مسابقه ی کشتی است.
نه تنها ما نباید به آمریکا اعتماد کنیم که نباید حتی به پاکستان و ترکمنستان و افغانستان هم اعتماد کنیم. کشوری که قوی باشد به کشور ضعیف تر زور می گوید. قومیتها، زبانها، مذهبها، اقتصادها، جغرافیاها و ... هم منطق و طبیعتشان همین است. مثلا برخی کردهای کردستان معتقدند که فارس های ایران در حق آنها تبعیض روا داشته اند. انگار اگر کردها به قدرت برسند به حضرت مسیح تاسی می کنند و می شوند مظهر عطوفت الهی. حال آنکه همین الان مثلا در استان ما(خراسان شمالی) کردها در اکثریت هستند و تا دلتان بخواهد در حق فارس ها که اقلیت محسوب می شوند، تبعیض روا داشته اند. از جاده و بیمارستان بگیرید تا کوچکترین چیزهای بی اهمیت.
🇺🇸این ذات قدرت است. آمریکا قدرت این را دارد پس چنین می کند. ما هم اگر نخواهیم تحت سلطه ی آمریکا قرار بگیریم، باید قوی بشویم. قوی شدن هم مستلزم استفاده از خرد جمعی است. به عبارت دیگر یک ملت در کلان ملیت خود، باید خردمندانه رفتار کند و البته قبل آن و مهمتر از آن خردمندانه بیندیشد.
شاید یک ابزار یا روش برای اندیشیدن جمعی، مدیاهای جدید ارتباطی مثل شبکه های اینترنتی باشد.
دیروز آقای رییس جمهور گفته است خیلی تلاش کرده تا این شبکه ها بسته نشود.
معنایش این است که در این کشور کسانی قدرت دارند که اساسا با اندیشیدن مخالفند. آنهم در هزاره ی سوم که تازه معجزه اش هم از مملکت ما ظهور کرد.
فرمایش رییس جمهور مثل این است که بگوید شما کجای کارید؟ هی می گویید اعتدال کاری نکرد. کاری نکرد.
ما در دولتمان بالاخره توانستیم اجازه بدهیم که جاده ها را آسفالت کنند و بین شهرها به جای شتر و استر و الاغ، ملت از اتوبوس و تاکسی و ماشین شخصی استفاده نمایند و به جای برید و چاپار و کبوتر نامه بر از پستخانه و تلگراف و تلفن بهره ببرند.
🔹تعداد معدودی افراد غیر ابله را به عنوان مدیر منصوب کنیم. وزیر خارجه مان با استخاره تکلیف روابط خارجی را تعیین نکند. نهاد ریاست جمهوری با جن گیر و رمال و دعانویس اداره نشود.
خلاصه کجای کارید که ما بالاخره توانستیم علمای قم را توجیه کنیم که باند اینترنت باید پهن شود. نام آنهایی که چند صد میلیارد بودجه ی دولت را برای موسسات فرهنگی شان اتلاف می کنند دستکم آهسته به زبان بیاوریم. در مقابل آنها هم حقوق چند مدیر را افشا کنند که چند صد میلیون تومان را به عنوان حقوق ماهانه بالا کشیده اند.
القصه؛
بازگردیم به تنازع قدرت مهتر و کهتر بر سر بقا و سلطه.
📈درست است که حضرت آیه الله جنتی ادم الله ظله فرمودند که فکر نمی کنند که برجام حاصلی داشته باشد. معهذا حضرتشان تصور کنند این مملکت بدون برجام می خواست به کجا برود و چه بلایی به سرش بیاید. دلار حداقل ده هزارتومان می شد. مرزهای دریایی مان بسته می شد. ما مثل مردم ونزوئلا باید صف می کشیدیم و برای تامین مایحتاج به عراق می رفتیم. وضع بهداشت و درمانمان مفلوکتر از الان می شد. دور مرزهامان شغالها، و در آسمانمان لاشخورها رصد می کردند که جسم ایران چه زمانی از پا درآید. تا آنان ازین خوان طفیلی بهره ی خود را بردارند.
اما خوشبختانه اراده ی اهریمن محقق نشد و هنوز کشور و ملت ایران در مقابل توفان، ایستاده است و حتما که مصصم است تا روزبروز قدرتمندتر شود.

کانال اقتصاد در گذر زمان
telegram.me/m_ali_mokhtari/