💠دو راهی سیاست گذاری ارزی.. 🖋دکتر کامران ندری

💠دو راهی سیاست گذاری ارزی

🖋دکتر کامران ندری

🌐در مواجهه با بحران ارزی اخیر شاهد برنامه‌های متعددی برای حل مشکل از سوی سیاست‌گذار بوده‌ایم. ابتدا (در انتهای سال گذشته) تلاش شد تا از طریق افزایش موقتی نرخ سود بانکی در قالب انتشار گواهی سپرده‌ی ریالی، گواهی سپرده‌ی ریالی مبتنی بر ارز و پیش فروش سکه التهابات بازار ارز کنترل شود. در پایان فروردین ماه سال جاری، برنامه‌ی به اصطلاح تک نرخی شدن ارز بر مبنای دلار 4200 تومانی به مرحله اجرا درآمد و با عدم توفیق این برنامه در نیل به اهداف، اخیرا از برنامه‌ی جدیدی (بدون ذکر دقیق جزئیات) رونمایی شده که بر مبنای آن 80 درصد ارز حاصل از صادرات غیر نفتی بر پایه‌ی دلار 4200 تومانی به دو گروه کالاهای اساسی و کالاهای ضروری تخصیص می‌یابد و 20 درصد الباقی در بازار ثانویه‌ی ارز بر مبنای نرخی توافقی در بازار، صرف واردات کالاهای مصرفی می‌شود.
🌐با نگاهی اجمالی به این برنامه ها می توان دو رویکرد متفاوت در مواجهه با معضل ارزی را مشاهده کرد. سیاست‌گذار ابتدا با رویکرد هدایت غیر مستقیم نرخ ارز از طریق بازی با نرخ سود بانکی و عرضه‌ی ارز و سکه وارد میدان می‌شود و سپس به سمت تخصیص متمرکز ارز (با تبعیض میان واردات کالا و سایر نیازهای ارزی) تغییر رویکرد می‌دهد و در نهایت، با یک چرخش ملایم تلاش می‌کند (از طریق ساز و کاری مبهم) کالاهای مصرفی را از گردونه‌ی تخصیص بر پایه‌ی دلار 4200 تومانی خارج کند.
📕چاپ شده در شماره مرداد ماه شبچراغ
⚡️ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید⬇️

@Shabcheragh_monthly
https://bit.ly/2nbGd2H