🇮🇷توسعه واردات.. ✍دکتر علی سعدوندی

🇮🇷توسعه واردات

✍دکتر علی سعدوندی

🔹در نیم قرن گذشته پیشروی متغیرهای موهومی به پسرفت تولید و اشتغال در اقتصاد ایران انجامیده است. برای کنترل و فرونشاندن طغیان متغیرهای موهومی نظیر نقدینگی توجه به علة العلل مصائب یعنی مازاد و نوسان ورودی پول خارجی ضروری است. تاثیر منفی مازاد درآمد خارجی نسبت به حجم تولید ملی بر همگان روشن است.

🔹در این ارتباط تشکیل انواع و اقسام صندوقها و حسابهای ذخیره ارزی تنها مشکل را مدتی به تعویق می اندازد و راه حل اساسی نخواهد بود. این ذخیره سازی های ارزی که قدرت انحصاری دولت را در بازار ارز تقویت می کند ممکن است به دولت امکان تثبیت قیمت ارز را در میان مدت اعطا کند. این روش اگر به درستی اجرا نشود دو فاجعه را به همراه دارد: (1) با افزایش حجم منابع ارزی بازار سیگنال قوی دریافت می کند که قیمت ارز علی رغم تورم داخلی در کنترل خواهد بود. تثبیت قیمت ارزموجب برتری کالای خارجی نسبت به داخلی شده و روند صنعت زدایی و بیماری هلندی تشدید می شود. با انباشت تورم داخلی به تدریج قیمت واقعی ارز کاهش می یابد تا به مرز بحران در واحدهای تولیدی می رسیم. (2) با آغاز روند ورشکستگی تولیدکنندگان، نیاز ارزی برای واردات کالاهایی که پیش از این افتخار تولیدشان را داشتیم افزایش می یابد تا آنکه منابع ارزی رو به کاستی گذارده و دیر یا زود با ته کشیدن این منابع شاهد جهش قیمت ارز خواهیم بود. بر همگان اثر تخریبی جهش ارزی روشن است. پس کاری که صندوق ذخیره ارزی انجام می دهد تجمیع نوسانات محدود (بخوانید بی خطر) و تبدیل آن به زلزله ارزی است. این صندوقهای ذخیره مانند آن است یک روشی ابداع شود تا انرژی زمین لرزه های کوچک متعدد را ذخیره کنیمو ناگهان این انرژی تجمعی را با قدرت تخریب بالا رها سازیم.

🔹حال اجازه دهید بر واردات و صادرات که مصارف و منابع پول خارجی را تشکیل می دهند نگاه اجمالی داشته باشیم. متاسفانه در بازار واردات ایران با اعمال بالاترین نرخهای تعرفه در دنیا اختناق کامل حکم فرماست. سیاست اختناق واردات به بهانه دفاع از تولید ملی صورت می گیرد در حالی که در اقتصاد مکانیزم قیمتها معمولا سیاستها را به عکس خود مبدل می کند. در اینجا نیز اختناق واردات به کاهش قیمت واقعی ارز می انجامد که تولید داخل را سرکوب می کند. همچنین سیاست تحدید واردات، رقابت را در بازارها کاهش داده که در عمل کیفیت کالای داخلی را تضعیف کرده و همزمان قیمت تمام شده کالاها را افزایش می دهد. در ضمن اختناق واردات، محدودیت ورود عوامل تولید را به همراه داشته و موجب عقب ماندگی بیش از پیش تولید داخلی می شود. ایضا نبود کالای وارداتی امکان آشنایی با فن آوری نوین را سلب کرده و خلاقیت و یادگیری در تولید را ریشه کن می کند. ملاحظه می فرمایید که موانع تعرفه ای را شاید بتوان بدترین سیاست اقتصادی ممکن دانست.

🔹راه حل دقیقا عکس آن است که تا کنون عمل شده است. با افزایش واردات، قیمت واقعی ارز را تقویت کنید تا تولید داخلی رونق بگیرد. این سیاست را به سه طریق اعمال شود:
1⃣بودجه ارزی دولت از بودجه ریالی مجزا شود. درآمد ارزی نفت تنها صرف زیرساختها نظیر راه آهن و بندر و تقویت نیروی دفاعی کشور شود و مازاد منابع ارزی به طور مستقیم در خارج از کشور هزینه شود: مثلا به هر دانشجویی که از دانشگاههای معتبر پذیرش گیرد وام بدون بهره ارزی اعطا شود. همچنین تمام هزینه کرد درآمد نفت با شفافیت در وبسایتی منتشر شده در اختیار عموم قرار گیرد.
2⃣ تعرفه کالاهای مونتاژ داخل کاهش یابد به طوری که واردات کالای کامل ساخت خارج به صرفه نباشد. این سیاست عمیقا اشتغال زا خواهد بود. در کشوری با نرخ بیکاری بالا حتی اگر تنها بسته بندی کالا در داخل صورت گیرد ارزشمند است. شاید تعجب کنید ولی اگر می خواهید اقتصاد مقاومتی داشته باشید راهی جز افزایش کالای وارداتی و مونتاژ آن در داخل نداریم.
3⃣ با متحدان و همسایگان ایران مانند عراق، لبنان، عمان، گرجستان، ارمنستان، آذربایجان، سوریه، پاکستان، افغانستان، ترکمنستان، روسیه، قطر، کویت و امارات، ترکیه و یونان پیمان اتحاد استراتژیک اقتصادی ببندید. لغو ویزا و لغو تعرفه ها در اولویت خواهند بود.


#توسعه_واردات
#مونتاژ_مقاومتی
#بیماری_هلندی

🔹گلچین بهترین تحلیل های اقتصادی در کانال اقتصاد در گذر زمان:
@m_ali_mokhtari