📖منطق اقتصادی را قربانی نکنیم.. ✍محمود صدری

📖منطق اقتصادی را قربانی نکنیم

✍محمود صدری

🔹از شگفتی‌های دنیای سیاستِ ما ایرانیان است که فریاد را یکی می‌کشد و بهره‌اش را دیگری می‌برد. فریاد از درد در جایی است و مرهم بر جای دیگری نهاده می‌شود. در پی وقایع چند روز پیش و در حالی که هنوز انگیزه یا انگیزه‌های معترضان به‌درستی احصا و دسته‌بندی نشده، کسانی در فضای مجازی و دولت و مجلس به تکاپو افتاده‌اند که گناه همه چیز را به گردن اقتصاد بیندازند.

🔹شگفت‌آورتر اینکه آماج این تکاپو هم دقیقا همان جنبه‌هایی از اقتصاد است که یا درست کار می‌کند یا بر اساس تصمیم‌های در دست بررسی، قرار است به سمتی برود که بهتر کار کند. تا جایی که به علم اقتصاد و سیاست‌گذاری‌های اقتصادی مربوط می‌شود، اصل ماجرا و انگیزه‌ها و علل و واکنش‌هایی که تاکنون به آن نشان داده شده و نتایج احتمالی را می‌توان این‌گونه دسته‌بندی کرد:

۱- برای روشن‌تر و ساده‌تر شدن موضوع، فرض را بر این می‌گذاریم که جانمایه اعتراض‌های اخیر سراپا اقتصادی بوده و مسائل زیر در شکل‌گیری و ادامه ماجرا سهمی نداشته است: برخی اهمال‌ها و انفعال مسوولان در برابر اعتراض‌های معمولی و محدود مالباختگان صندوق‌ها و بنیادهای جورواجور در ماه‌های اخیر؛ همراه شدن تصادفی یا تقارنیِ مطالبات اجتماعی و فرهنگی؛ تحریکات و تسویه‌حساب‌های احتمالی برخی سیاستمداران؛ دلخوری‌های انباشته از عملکرد نظام اداری کشور؛ فسادهای مالی که مدام خبر آنها منتشر می‌شود؛ هیجانات معمولی مانند آنچه بعضا در ورزشگاه‌ها شکل می‌گیرد و ...

۲- با فرض اقتصادی بودن محضِ انگیزه معترضان، نخستین پرسش این است که «مردم» یا همان مصرف‌کنندگان با کدام سیمای اقتصاد سروکار دارند و کارکردهای خوب و بد اقتصاد از نظر آنها چیست و اعتراض مردم متوجه کدام جنبه اقتصاد می‌تواند باشد؟ از میان صدها موضوع ریز و درشتی که ذیل دانش اقتصادی و سیاست‌گذاری دولت‌ها قرار می‌گیرد فقط و فقط دو مورد است که مصرف‌کنندگان مستقیما با آن سروکار دارند: اشتغال و قیمت‌. تماس مصرف‌کنندگان با بازار، غالبا و بلکه همواره خلاصه می‌شود در فروش نیروی کار و خرید مایحتاج زندگی و این یعنی مطالبه پیوسته شغل و درآمد و دسترسی به کالاها و خدمات مرغوب‌تر و ارزان‌تر.
متن کامل:
https://goo.gl/Rrg86S

🔹اقتصاد در گذر زمان:
@m_ali_mokhtari