📖 از شعار تا عمل.. ✍دکتر محمدحسین غیاثی

📖 از شعار تا عمل

✍دکتر محمدحسین غیاثی

🔹آقای ابراهیم رئیسی می گوید من در طول چهارسال ریاست جمهوری ام 6 میلیون شغل ایجاد می کنم چون قانون برنامه ی ششم این را گفته است. او معتقد است دولتی باید بر سر کار بیاید که قانون برنامه ی ششم را بتواند اجرا کند. اگر دولتی نمی تواند این قول را بدهد باید از اول نیاید.
🔹ابراهیم رئیسی درست می گوید. اما کدام دولت می تواند در چهارسال شش میلیون شغل ایجاد کند؟ تازه قالیباف که می خواست از هر یک میلیون تن پتروشیمی ششصد هزار شغل ایجاد کند بیشتر از پنج میلیون شغل را قول نداد. اما خود آقای رئیسی شش میلیون را قول داده است. اگر فردا رئیس جمهور شد و نتوانست، آن وقت چکار کنیم؟ آقای رئیسی چه تضمینی می دهد که این تعداد شغل را برای ما ایجاد کند؟
🔹یک وقتی در زمان آقای خاتمی یک گروه از سازمان ملل به ایران آمده بودند تا مثلا در ایجاد اشتغال به دولت کمک کنند یکی شان می گفت در بنگلادش یک مقدار کم دولت وام می دهد و هر کسی یک بز می گیرد و آن را نگهداری می کند و شیر آن را می فروشد. این یک شغل است. گمان می کنم قولی که کاندیداهای عزیز ما داده اند عاقبت و در عمل به چنین جاهایی هم می رسد.
🔹همین کشور روسیه که نماینده اش علیحده به دیدار جناب رئیسی به مشهد رفت در سال 2012 فقط برای یک پروژه ی نفت و گاز قراردادی با شرکت اکسون موبیل آمریکا امضا کرد به ارزش 200 میلیارد دلار تا نفت دریای شمال و قسمتهای عمیق دریای سیاه را کشف و استخراج کند. این شرکت آمریکایی همان شرکتی است که رکس تیلرسون مدیرعامل آن در وقت امضای قرارداد بود. همین کسی که الان وزیر خارجه ی ایالات متحده است. آقای رئیسی اگر بخواهد در صنعت نفت و گاز برنامه ی دولت حسن روحانی را ادامه بدهد عجالتا برای تعداد 53 پروژه باید مبلغ 108 میلیارد دلار سرمایه گذار پیدا کند.
🔹جناب رئیسی تابحال دائم گفته است باید این کار را بکنیم. نباید آن کار را بکنیم. البته که بقیه هم اینقدر عقل دارند که بدانند چکار باید بکنند یا نباید بکنند اما مگر امورات کشور معطل این خورده فرمایشات یک رئیس جمهور است که بشود یا نشود. دهها عامل ریز و درشت داخلی و خارجی، و توازن و تنازع قوا و همدلی یا ناهمدلی ملی و ... دست به دست هم می دهند تا یک کار انجام بشود یا نشود. احمدی نژاد هم خیلی شعار داد، اما الان کجاست؟
🔹حتی اگر اجرای این معجزات ممکن باشد، بازهم امثال رئیسی انجام دهنده ی آن نیستند. چون تجربه ای ندارند. تیم ندارند. در این باغ نبوده اند. تیم رئیسی بخشی از تیم احمدی نژاد است که با سابقه و عملکرد و رزومه شان آشنا هستیم. حرف و قول رئیسی به وعده های آدم ناشناسی می ماند که با یک دسته چک از بانکی ناشناس تر از خودش وارد یک شهر می شود برای تجارت. و تمام آن شهر را به بالاترین قیمت در عوض یک ورقه از آن دسته چک می خرد.
🔹رییس جمهور انتخاب کردن به این شیوه که در مملکت ما صورت می گیرد مضحک است. یک نفر که تا همین چند روز پیش اصلا در این عوالم نبوده و دنبال کارهای دیگری بوده، از راه می رسد و اعلام کاندیداتوری می کند. مجموع برنامه های این فرد چندتا باید و نبایدی است که یک نوجوان دبیرستانی هم کم و بیش خوب بودن یا بد بودن آنها را می داند. اگر رای بیاورد این اسمش می شود رییس جمهور.
🔹خیلی از افرادی که برای شرکت در انتخابات مردد هستند، مطمئن باشند که به جز دولت فعلی با همه ی ضعف ها و اشتباهاتش، هر دولت دیگری بر سرکار بیاید آنها و همه ی مردم ایران رنج و بدبختی بیشتری خواهند کشید. چون دولت دیگری وجود ندارد. چون هر دولت دیگری عبارت است از فقط همان یک کاندیدا و چند نیروی دور و برش. بخاطر آنکه ما در سرزمینی سوخته زندگی می کنیم که حزب ندارد. که خیلی از نیروهای ارزشمندش مهاجرت کرده اند یا خانه نشین شده اند و تعداد کمی در صحنه باقی مانده اند که آنها هم عمدتا و به طورنسبی با نوع خاصی از دولتها همکاری می کنند که یک نمونه اش همین دولت مستقر فعلی است. احمدی نژاد خیلی زور زد تا این نظم را در هم بشکند اما با صدها هزار نیرویی که وارد دولت کرد، آخر عاقبتش شد بست نشینی در حرم حضرت رضا به شیوه ی سیاسیون عصر مشروطه.
اگر یک تلفن به مشهد بزنید می بینید بدبختانه الان دیگر همان بست نشینی هم امکان ندارد.
https://telegram.me/m_ali_mokhtari