📚 داستاننویسان و دوستداران داستان 📢ماتیکانداستان را به شیفتگان فرهنگِ ایرانزمین معرفی کنید 📢📢محتوای مطالب، نظر نویسندگان آن است و ممکن است با دیدگاه گردانندگان ماتیکانداستان همسو نباشد. ارتباط با مدیر کانال @vahidhosseiniirani
خالی سنگین. رمان درختهای بیسایه. یادداشت دبیر- لیلا عطارچی
خالی سنگین
https://telegram.me/matikandastan
پروندهی رمان درختهای بیسایه
یادداشت دبیر- لیلا عطارچی
درختهای بیسایه، نوشتهی سیاره مهینفر، را نشر نگاه در سال 1394 چاپ و منتشر کرد. این رمان روایت زنی چهلساله است كه كودكیاش را فراموش نكرده، اما در كودكیاش مدام فراموش شده، در باغی بزرگ و بین یک دو جین مادر: مادرش، مادربزرگش و دایهاش. سایه عضو كوچكی از خاندان بزرگی است؛ عضوی كه انگار هیچ گاه نبوده و حالا، در چهلسالگیاش، از این همه بیكسبودن و كسینبودن بهتنگ آمده، اما جز پسر همسایه و یار و همبازی بچگیاش نمیتواند كسی را بیابد و در آستانهی ازدستدادن آخرین نجاتبخش، یعنی عشق، سفر میكند و از آنها كه در راه عشق جا ماندهاند میآموزد و آنقدر به خورشید نزدیك میشود تا بتواند برای یك بار هم كه شده بیسایهبودن را تجربه كند.
سیاره مهینفر، نویسندهی رمان درختهای بیسایه، پیش از این، کتاب اسطوره ـ حماسهی ضحاک و فریدون را با همکاری نشر قصه چاپ کرده که برآمده از پژوهشهای اوست. نثر روان، پاکیزه و زیبای درختهای بیسایه بیش از هر چیز حاصل سابقهی طولانی و حرفهای سیاره مهینفر در ویراستاری است. بعد از انتشار رمان درختهای بیسایه، اولین رمان سیاره مهینفر، به عنوانهای این نویسنده ــ «پژوهشگر»، «ویراستار»، «مدرس ویرایش» و «عضو هیئت علمی بنیاد دایرهالمعارف اسلامی» ــ «رماننویس» نیز اضافه میشود.
شهره احدیت در مطلبی با عنوان «زنانگی در سایهی درختها» نوشته: «... این ذهن فرورفته در گذشتهها چنان در باور ما نشسته که فرصت ساختن آینده را به ما نمیدهد، اما سایه با سفر به دیدار خود میرود و در کوهی دوردست خودش را در زنی مییابد که هیچ نسبتی با او ندارد ...».
پروین جاودان، همراه راوی، در دنیای رمان پرسه زده و «میمیرم پس زندهام» را نوشته است. او، در نقد خود، صداقت راوی را دلیل بر شهامت نویسنده میداند و زبان را از جذابیتهای کتاب برمیشمارد كه به روانی روایت و باورپذیری آن كمك كرده.
نسیم وهابی در «تصویر ممكن» از سایهها گفته و بازیهایش. آخرین مطلب پرونده نوشتهی حسن اجرایی و با نام «تناقضهای ناگزیر» است. در این متن، به جمعشدن بسیاری از دوگانههای عالم در این رمان اشاره شده و جملههای ابتدایی و انتهایی متن از کتاب آمده. کلیدیترین جملهی این نقد این است: «یعنی هیچ چیز کامل نیست. نبات هم، که همهاش خوبی و شیرینی است، یک عیب کوچک دارد».
مصاحبهی محمدحسن شهسواری با سیاره مهینفر سؤالهای احتمالی خوانندهی رمان درختهای بیسایه را پاسخ میدهد و از نگاه نویسنده به سایه و تعاملاتش با درون و بیرون در گسترهای فراتر از متن پیش میرود.
http://51na.net/case/پروندهی-رمان-درختهای-بیسایه/
کانال انجمن ماتیکان داستان
https://telegram.me/matikandastan