ما» که بهار ‌سال ۸۸ منتشر شد. یعنی مربوط به تجربیات سال‌های اخیر

ما» كه بهار ‌سال 88 منتشر شد. یعنی مربوط به تجربیات سال‌های اخیر.
جناب حسینی برای من حداقل اصلی‌ترین ویژگی داستان‌های شما، شخصیت‌های کنش‌مندی است که اتفاقا کنش‌های‌شان بیشتر درونی است. یک‌جور پا در هوایی که دقیقا لحظه استثنایی داستانی را هم انگار همین خاصیت رقم می‌زند. دوست دارم از تجربه خلق این شخصیت‌ها صحبت کنیم.
لااقل از حافظ به اين‌سو بسيارى اشاره كرده‏اند كه برجسته‏ترين و شوم‏ترين ميراث ما رياكارى است. چيزى كه سرنوشت‏سازترين فرصت‏هايمان را به ابزارى عليه خودمان بدل كرده است. آن‌قدر براى اين و آن نقش بازى كرده‏ايم و آن‌قدر به ساز اين و آن رقصيده‏ايم كه خودمان هم ديگر نمى‏دانيم چه كسى هستيم.
آدم‏هاى اين داستان‏ها هم كسانى هستند شبيه ما، لااقل آن‏طور كه من خودمان را مى‏بينم، به تعبير شما پا در هوا.
شما جدای از نویسنده‌بودن در ویراستاری هم متخصص و مدرس هستید. جایگاه یک ویراستار دقیق در چرخه تولید آثار داستانی کجاست؟ بارها شنیده‌ایم که ویراستار، سهم زیادی از داستان فلان نویسنده را در غرب حذف کرده‌است. آیا در ایران ویراستار جایگاه حرفه‌ای خودش را آن‌طور که باید دارد؟
گمانم چيزى از غرب كم ندارد. شاهد اين مدعا هم ويراستاران بسيار شايسته‏اى هستند كه بسيارى از كتاب‏ها مديون دقت‏نظر، صبورى و دانش آنهاست. مثلا تهيه و تدوين دانشنامه‏اى چون دايره‌المعارف مصاحب با اين كيفيت، آن هم نزديك به 40‌سال پيش جز با تلاش پرارزش ويراستاران ميسر نبوده است. البته هميشه اتفاقات ناخوشايند هم هست. اما در گوشه و كنار هستند ويراستاران كاربلدى كه با بلندنظرى به‌كار خود مشغولند و دور از هياهو كار مى‏كنند، به نويسنده مشورت مى‏دهند و از عهده وظايف شغلى خود برمى‏آيند. در اين ميان هم اگر مى‏بينید كتاب و كتاب‏هايى با اشكالات اساسى منتشر مى‏شود، نشانه نابلدى ناشر است كه در وهله اول كتابى را منتشر كرده است كه پديدآورنده‏اش بايد هنوز مشق مى‏كرده، ويراستارش هم لابد مدعىِ فارغ از ادعاى خود بوده.
در انتشارات ثالث شما مسئول انتخاب و گزینش آثار برای چاپ هستید. قدری از این روند بگویید. از حساسیت‌هایی که هست. از معیارهای خودتان بگویید و این‌که حرفه‌ای‌ترین روند برای نویسنده‌هایی که اثر اول‌شان برای چاپ آمده است، چیست؟
من لزوما گزينش‏كننده نيستم. نشر ثالث يك مجموعه است و از مشورت همكارانش بهره مى‏برد. همه مى‏كوشند كتاب خوب و تا حد ممكن بى‏غلط به دست خواننده برسد.
اما درباره چاپ كتاب اول، عجله نكنند. مشق كنند و آن‌قدر خوب بنويسند كه ناشر با كمال ميل آن را منتشر كند. به‌هيچ‌وجه با هزينه شخصى كتاب چاپ نكنند.
اخیرا گفت‌وگوهایی که از آقای رضا براهنی و ابراهیم گلستان در رسانه‌ها منتشر شد، جنجال و حاشیه فراوانی را ایجاد کرد. عده‌ای معتقد بودند، مصاحبه‌گرفتن با چنین شخصیت‌هایی که به علت کهولت سن، شاید انجام مصاحبه جدی دیگر برای‌شان سخت باشد، کار درستی نیست. ممکن است نظر شما را بدانم؟
من با آن عده موافقم. حافظ گفت چون پير شدى از ميكده بيرون‌رو و حالا اين‏كه ما مدام گريبان پيران را بگيريم و بكشانيم‌شان به ميكده معلوم است كه خوب نيست. بايد حرمت موى سپيد و آن همه كارهاى درخشان اين بزرگان را نگه داشت. از كهولت سوءاستفاده‌كردن مثل هر سوءاستفاده ديگرى درست‌نيست. زمينه چيدن براى شكسته‌شدن آدم‏ها، آن‌هم آدم‏هايى چنين بزرگ، به نفع هيچ‏كس نيست.
یک عکس یا تابلو نقاشی می‌تواند درمورد نکوهش خشونت تاثیرگذار عمل کند، آن‌طور که اخیرا عکس آن کودک سوری کنار آب، کل جهان را تحت‌تأثیر قرار داد، یا قبل‌تر از آن کشتن آن کودک فلسطینی در کنار پدرش که خبرگزاری فرانسه منتشر کرد؛ شدت اثر ادبیات در این مورد را چگونه می‌بینید؟
روى تأثيرهاى آنى خيلى حساب نكنيد. يك عكس، يك جو مى‏سازد و بعد چند ديوانه را مى‏فرستند توى سالن تئاتر تا مسلسل ببندند به‌روى مردم و جو وارونه مى‏سازند. اصلا انگار همه گرفت‏وگيرمان از همين جوسازى است. ادبيات آرام اثر مى‏كند. جو نمى‏سازد. جهت مى‏دهد و بينش مى‏سازد.
در آخر از تالیفاتی که در دست دارید و مشغولشان هستید بگویید. کتاب بعدی‌تان رمان است یا داستان‌کوتاه؟
خوشبختانه رمان «آنها كه ما نيستيم» مجوز نشر گرفته است. اين آخرين كتابم است و زمستان امسال منتشر مى‏شود. يكى، دو كار ديگر هم در دست دارم و البته عجله‏اى ندارم. آرام‌آرام انجام‌شان مى‏دهم.




http://shahrvand-newspaper.ir/News/Main/51237/تنها-هنر-و-ادبیات-جهان-را-تحمل‌پذیر-می‌کند