📚 داستاننویسان و دوستداران داستان 📢ماتیکانداستان را به شیفتگان فرهنگِ ایرانزمین معرفی کنید 📢📢محتوای مطالب، نظر نویسندگان آن است و ممکن است با دیدگاه گردانندگان ماتیکانداستان همسو نباشد. ارتباط با مدیر کانال @vahidhosseiniirani
گفتیم که. اعداد یک‌تکه (بی‌واو) را باید به‌حروف نوشت:. شش، شانزده، شصت، ششصد
گفتیم که
اعداد یک‌تکه (بی‌واو) را باید به‌حروف نوشت:
شش، شانزده، شصت، ششصد.
این یعنی اعداد کمتر از بیست، دهگان‌ها، صدگان‌ها.
برای نُه و دَه همیشه ُ و َ بگذار
تا با «خیر» و «روستا» اشتباه نشود!
البته گاهی‌وقت‌ها بافت متن به‌قدری گویاست
که محال است کسی این‌ها را اشتباه بخواند.
درآن‌صورت نیازی به حرکت‌گذاری نیست.
...................
اعداد چند تکه (واودار) را باید به‌رقم نوشت:
۲۱، ۴۹، ۸۸، ۴۴۸
این «و» باید «واو عطف» باشد.
یک‌وقت نگویی «دوازده» را باید «۱۲» نوشت؛ چون وسطش «و» دارد!
خب، دو قاعدهٔ کلی را گفتیم.
می‌ماند نکته‌های جزئی و استثناها.
.................
اکنون، ادامهٔ درس «عددنویسی»:
اعداد «ترتیبی» را همیشه به‌حرف بنویس.
ترتیبی یعنی «ـــُم ـــُمین» دارد:
ششم، بیست‌ویکم، سی‌وششمین،
هفتادوهشتم، صدوبیست‌ونهمین.
پس، دیگر مهم نیست یک‌تکه‌‌ای باشد یا چندتکه‌ای. «هر» عددی اگر ترتیبی باشد، باید به‌حروف بیاید، نه به‌رقم.
خنده‌دار است بنویسی:
۲۶ام، ۶۵مین، ۵۵مُ، ۱۲۵اُمین.
البته در متن‌های خلاق، مانند متن پوستر و تیترها و روی جلد، اجازه داری قواعد را بشکنی و بنویسی مثلاً ۷۴مین؛
اما در متن‌های غیرخلاق، مانند مقاله و کتاب و پایان‌نامه و خبر، حق نداری از قاعده گذر کنی.
ادامه دارد... .
«ویراسـتاران»
فعال‌ترین نهاد ویرایشی در ایران
@virastaran