اد مسلم داستان کوتاه که در سال ۱۹۰۴ از دنیا رفت، نامزد این جایزه نشد

اد مسلم داستان کوتاه که در سال ۱۹۰۴ از دنیا رفت، نامزد این جایزه نشد. لیو نیکلایویچ تولستوی آفریننده حد اقل سه شاهکار جهانی است: جنگ و صلح، آننا کارانینا و رستاخیر. او هم ده سال پس از تاسیس جایزه نوبل در سال ۱۹۰۱۰ از دنیا چشم پوشید، بی‌آنکه آثارش مستحق جایزه نوبل شناخته شوند. ماکسیم گورکی، نویسنده دیگر شهیر روسی نیز در سال ۱۹۳۴ درگذشت، و او نیز از برندگان جایزه نوبل ادبیات نیست. الکساندر بلوک شاعر، سرگی یسه نین شاعر، ولادیمیر مایاکوفسکی شاعر، میخاییل بولگاکف نویسنده، آندره پلاتونف نویسنده، آننا آخماتوای شاعر، الکسی تولستوی نویسنده، مارینا سویتایوای شاعر و… نیز در جمع برنده جایزه نوبل ادبیات نبوده‌اند.

گذاشته از آن، امروز نیز نویسندگان و شاعران بزرگی در روسیه هستند که نامشان در فهرست مقدماتی نامزدهای جایزه نوبل نمی‌آید. شش برنده نوبل ادبی در ۱۱۴ سال برای ادبیات روس که بیشترین تاثیر را بر ادبیات جهان گذاشته، به نظر بسیاری از نویسندگان، نشانه‌ی بارز از دست‌کم‌گیری عمدی ادبیات روس می‌تواند باشد.

به این دلیل است که نگارنده، با دمیتری بیکف که معتقد است این جایزه افتخاری برای «سنت شکوهمند ادبیات روس» است، موافق نیست. بلکه برعکس، حضور هرچند کمرنگ ادبیات روس درین معرکه، مایه‌ی اعتبار برای جایزه نوبل است.

درین ۱۱۴ سال اعطای جایزه ادبی نوبل به بیش از صد نویسنده و شاعر این جایزه داده شده است. آیا کسی از اهل ادبیات هست که نام همه‌ی این صد برنده جایزه را بداند؟ به عنوان نمونه، با همه احترامی که به آفرینش هنری ایوان بونین دارم، شک دارم اکثر فارسی زبان‌های علاقمند ادبیات نامی از او شنیده باشند حال آن که دشوار است کسی را یافت که علاقمند ادبیات داستانی باشد و تولستوی، چخوف و گورکی را نشناسد.

به نظر می رسد جایزه نوبل ادبیات به اعتبار ارزش ادبی-هنری آثار ادبی داده نمی شود. این جایزه به خاطر پشتیبانی، ترویج و توسعه برخی از ارزش ها که برای اکادمی سویدن اهمیت دارند، اهدا می شود و حتمی نیست که برنده جایزه نوبل همزمان بهترین نویسنده در جهان هم باشد.

.