استاد نیستم!.. بله؛ به همین سادگی!

https://www.instagram.com/p/BQ15K2_jf4Z/
من استاد نیستم!

مسئله‌ای که واضح است اما معمولاً ترجیح می‌دهیم آن را نشنویم و نفهمیم (و به همان دلیلی که نمی‌خواهیم بشنویم و بفهمیم) آن را هم نگوییم این است که «من و شما استاد نیستیم!»
بله؛ به همین سادگی! ما استاد نیستیم. احتمالاً اگر از مرز ۳۵ عبور کردیم و چند مقاله‌ای در این‌وآن نشریه از ما چاپ شده و احتمالاً اگر کتابی به بازار فرستادیم و در جشنواره‌های ادبی و هنری چند نوبتی دیده شدیم، بازهم استاد نیستیم. نهایتاً آدمی هستیم با مقداری استعداد که عموماً هرز رفته و گاهی هم کاری کردیم و همین. این کجا و استادی کجا؟
درست است که در این زمانه، شمار آدم‌های چیزفهمِ درجه‌یک، کم شده (اگر نگوییم نیست شده) اما بازهم دلیل نمی‌شود که پادشاه یک‌چشم شهر کورها بشویم و خودمان را استاد معرفی کنیم.
به نظرم همین‌که هرروز همین نکته را به خودمان بگوییم کاری مهم است. باید در برابر استاداستاد شنیدن‌هایی که در این جلسه و آن فضای مجازی گاهی به‌اشتباه نسبتمان می‌دهند بایستیم. بهتر است جلو رفت و بیشتر فهمید و آفرید و ادامه داد. استاد شدن (بر وزن آدم شدن) تقریبا محال است.
—-
@farnoodfm