۱۰ زبان ساختگی برتر که نویسندگان در رمان‌هایشان خلق کرده‌اند

10 زبان ساختگی برتر که نویسندگان در رمان‌هایشان خلق کرده‌اند
بسیاری می‌پندارند که نوشتن رمان و داستان به زبان مادری کاری دشوار است؛ با وجود این نویسندگانی هستند که به همین نیز اکتفا نکرده و در آثار داستانی خود زبانی جدید اختراع کرده‌اند.

زبان «کوینیا»
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از سایت «ریدینگ‌روم»، در طول تاریخ ادبیات، نویسندگان بزرگی وجود داشته‌اند که با خلق زبانی جدید و با حروف جدید به نگارش بخش‌هایی از داستان‌های خود، به‌ویژه در گونه علمی - تخیلی اقدام کرده‌اند. آن‌ها با کمک این زبان‌های ساختگی توانسته‌اند جهان‌های تخیلی را در رمان‌های خود ترسیم کنند و از طریق این زبان‌ها خوانندگان را به درون این دنیاهای خیالی ببرند. در این میان 10 رمان وجود دارند که نویسندگان آن‌ها توانسته‌اند از نظر ساختار زبانی بهترین نوع آن را بسازند که حتی در دنیای واقعی نیز بتوان آن را استفاده کرد.

زبان «دوتراکی» (Dothraki) در «آهنگی از یخ و آتش» نوشته «جورج مارتین»

در این رمان‌ها دنیایی خلق شده است که به طرز باورنکردنی کامل به نظر می‌رسد و مردمان آن به زبان‌های مختلف سخن می‌گویند. «دوتراکی» زبانی است که توسط مردمانی به همین نام در داستان به‌کار برده‌اند. سازندگان مجموعه تلویزیونی «بازی تاج و تخت» پیش از تولید فیلم زبانشناسی را به‌خدمت گرفتند تا زبان «دوتراکی» را از روی نوشتار، قابل تکلم و از آن در این سریال استفاده کنند.

زبان «اسپرانتو» در «موش آهنی ضدزنگ» نوشته »هری هریسون»

«اسپرانتو» با دیگر زبان‌های ساخته شده در دیگر رمان‌های این فهرست متفاوت است زیرا توسط یک نویسنده ساخته نشده بود. این زبان توسط زبانشناسی ساخته شد که می‌خواست زبانی جهانی و ساده را رواج دهد؛ هرچند چندان مورد استقبال قرار نگرفت. با وجود این در رمان تخیلی آینده‌نگر «هری هریسون» کاربرد بسیاری پیدا کرده است.

زبان «فریمن» (Fremen) در «تلماسه» (The Dune) نوشته «فرانک هربرت»

این زبان توسط مردمان سیاره صحرایی «آراکیس» در جهان ساختگی «فرانک هربرت» به‌کار برده می‌شود. در این مجموعه رمان‌ها زبان «فریمن» را از نظر زبانشناسی می‌توان نسلی از زبان عربی دانست. «هربرت» توانسته است به طرزی حیرت‌انگیز گویش‌های مختلفی را از این زبان خلق کند.

زبان «لاپین» (Lapine) در «واترشیپ داوون» (Watership Down) نوشته «ریچارد آدامز»

قهرمان‌های این رمان همگی خرگوش هستند که زبان، اصطلاحات و ادبیات ویژه خود را دارند. «آدامز» گفته است که هدف او از این کار ساختن زبانی بر مبنای آواهای «پیف‌پیف»گونه خرگوش‌ها بوده است. در این زبان به‌جز آواهای خرگوش‌ها، از آواهای عربی و «گالیک» (زبان باستانی ایرلند) نیز استفاده شده است.

«نادست» (Nadsat) در «پرتقال کوکی» نوشته «آنتونی برگس»