نوشتن. فضا در داستان.. -فضا معادلی است برای اتمسفر که اصطلاحی جاافتاده در علم هواشناسی ست

#مشق نوشتن
فضا در داستان

-فضا معادلی است برای اتمسفر که اصطلاحی جاافتاده در علم هواشناسی ست.اتمسفر را فضا و رنگ هم ترجمه کرده اند.فضا پوششی ست که عناصر داستان در هوای آن تنفس می کنند.عناصر داستان در عین آنکه فعالیت خود را دارا هستند سازنده ی فضای داستان هم هستند.فضا نتیجه ی عملکرد عناصر دیگر است.

-فضای داستان مثل یک آنتن است که هر چه قویتر باشد،گیرنده(خواننده) بهتر و شفاف تر داستان را دریافت می کند.

-فضا در داستان یعنی احساسی که از صحنه ناشی می شود.

-در فضاسازی باید از آنچه در صحنه وجود دارد و می تواند احساس برانگیز باشد،استفاده کرد.مثل اشیاء نحوه ی چینش آنها نور،سایه،صدا،بو و آنچه به حس لامسه مربوط است مانند سردی،گرمی،زبری،نرمی،دما،درد،سوز،خارش و...

-بهتر است در فضاسازی از چندین حس استفاده کنیم.

-در داستان های قدیمی تر معمولاً با نماهای گستره،مانند نمای یک شهر،یک دره،یک جنگل اما اکنون نویسندگان ترجیح می دهند داستانشان را با نمایی بسته آغاز کنند.چرا که از مقدمه چینی دور شده به اصل ماجرا نزدیک خواهیم بود.

-توجه به جزئیات در فضاسازی خیلی موثر است.

@writtttting