❞ اولین کانال علمی دانشـجویان رشته عـلوم سیـاسی : #آموزشی_سیاسی #مفاهیم_سیاسی #مقالات_سیاسی #کلیپهای_سیاسی ❞ پرداختن به تمامی مقاطـع : #کارشـناسـی ➤ #کارشـناسی_ارشـد ➤ #دکـتری ➤ ● مدیر کانال : علی عمرانی - دانشجوی علوم سیاسی 「 @Aliomrani100 」
اهمیت استراتژیک اندیشه فردوسی.. روح اله اسلامی
اهمیت استراتژیک اندیشه فردوسی
روح اله اسلامی
اگر بخشی از فرهنگ انسانها را ریشه در جهانبینی تاریخی و دارای گزارههای تداومی بگیریم که ناخودآگاه در تصورات ملی منتقل میگردد اهمیت میراث ادبی بیشتر درک میگردد. ادبیات به معنای متون نظم و نثری که از گذشته به ارث رسیده است تقریبا همه میراث فکری و جهان بینی ایرانی از خردمزدایی تا خرد شیعی را در خود را جای داده است. این متن به بررسی اهمیت استراتژیک اندیشه فردوسی میپردازد. از منظر چهار مسئله مهم و اغلب تکراری که از زمان فردوسی تا کنون فراوانی دارد خواندن، تفسیر، نقد کردن و گسترده شدن شبکه فردوسی پژوهی در بافتار علوم انسانی میتواند بخشی از مشکلات امروز ما را حل نماید.
1-نخبگان فردوسی ستیز: نخبگان فکری امروز ایران در فضای کمی، ریاضی محور با سیطره علوم فنی، پزشکی و منطق مکانیکی زیست و تولید فکر مینمایند. این فضا مهندسان را با غایت های بنیادگرایانه رادیکال بر همه سیاستگذاریهای جامعه استیلا بخشیده است. نتیجه همگرایی اهداف بنیادگرایانه و روشهای مهندسانه دشمنی با علوم انسانی و مجموعه ادبیات است که در نهایت فرهنگ انتقادی و گفتگو را از میان برده است و در همه امور خصوصی شهروندان مداخله مینمایند. از سوی دیگر نخبگان ادبیات فارسی نیز با تعداد کم و اغلب منزوی به روشهای ظاهری و درونی روی آوردهاند و شاید همچون فردوسی هنوز مقبول مشروعیت نظام واقع نگردیدهاند. فردوسی و شاهنامه به لحاظ محتوایی و روش میتواند در قلمروی استراتژیک اندیشه سیاسی ایرانشهری بار دیگر ادبیات به مثابه آداب و فنون زندگی عمومی و خصوصی را که ریشه در هویت ایرانی دارد زنده گرداند.
2-توده معیشت گرا: مردم به مثابه توده ای نیازمند که اغلب در رویکردی معیشتی گرفتار شده اند و داشتن چند شغل یارای گذار از بحرانهای عادی زندگی را ندارند روز به روز از فرهنگ و ادب سرزمین خود دور میافتند. شهروندان ایران با وجود پشت سر نهادن دو انقلاب سیاسی هنوز به لحاظ سطح دانش انسانی عقب افتاده محسوب میگردند و اگر از آنها علت را جویا شویم به نداشتن وقت و مشغله های کاری ارتباط میدهند. شاهنامه روایت هنر، ادب، فن تشریفات و جهانبینی خردورزانه ای است که از بحران های بزرگ پیروز درآمده است. مدارا، احترام به خرد و سلسله مراتب و داشتن ادب در همه مناسبات میتواند توده را شکل دهد و آنها را به شهروندانی مسئولیت پذیر تبدیل کند. شاهنامه حتی در زمان صفویه و قاجار نیز به اندازه امروز مغفول نبوده است چرا که اکنون تلوزیون و ماهواره با همه تکنولوژی توان بالا جای قهوه خانه را گرفتهاند و انحصار بزرگی در جهت دهی عرصه عمومی رقم زده اند.
3-جوانان نسبیگرای مجازی: بحران سوم که به خوبی قابل لمس است نوجوانان و جوانان ایران زمین هستند که در فضای سیال و مجازی عصر اطلاعات به سمت رویه های مصرفی، لذت گرا و روزمره جهان سایبر شناور شده اند. شاهنامه فردوسی و فرهنگ دینی و ملی آن روایتی هویت بخش از تداوم فرهنگ ایراشنهری است که جای آن در سیاه چاله عصر پستمدرن به خوبی احساس میگردد. اگر چه عناصر فرهنگ ملی و نمادهای ایرانی در حال بازگشت در شبکههای مجازی هستند اما قصدیتهای مذهب ستیزانه، ایران هراس و سلطنتطلب این فضا را در شیفتگی کورکورانه ای قرار داده اند که گاهی جای دوست دشمن را به هم میزنند. از لحن بی مایه جوانان، غلط های املایی و دایره واژگانی محدود گرفته تا ناتوانی از نوشتن چند جمله صحیح فارسی خود نشانی است از بحران آگاهی ملی که فردوسی نقشی اساسی در حل آن خواهد دارد.
4-غربت ایران در ایران: غلبه جریانهای فکری آرمانگرایانه روشنفکری دینی و انتقادی چپ گرا که خود را آلترناتیوهای مهندسان بنیادگرا میدانند باعث شده است در پس پشت رخدادهای سیاسی ایران به حاشیه کشانده شود. در اینجا به برخی از گزارههای آنها نقل میگردد. عده ای اعتقاد دارند واژه ایران در دوره جدید اختراع شده است، برخی بر این باورند اندیشه ایرانی وجود ندارد و برخی بر روش شناسی مارکسیستی و تکرار جملات چپ گرایان شکست خورده، فردوسی و همه ادبی ایران را آگاهی کاذب و روبنایی ایدئولوژیک جهت تثبیت قدرت اقتصادی فرض میکنند. در این بازی با عقلانیت محدود سیاسی آنچه اهمیت ندارد ایران، اندیشه و فرهنگ ایرانشهری و هویت ملی است که به راحتی برای به دست آوردن نهاد و مقام سیاسی پیشکش میگردد. شاهنامه تداوم خرد و فرهنگ ایرانی است تا ایران در سرزمین خویش همچون گذشته غریب نماند و شاخصهای اندیشه آن که جان سالم از همه هجوم ها، غارت ها و نادیده انگاری ها برده است اکنون نیز چون ققنوسی سالم و زنده سر برخواهد آورد.
@politickaraj