✴️✳️ ایران در میان دو راهی انتخاب و تصمیم!. (بخش دوم - پایان). ✍️ قدیر گلکاریان

✴️✳️ ایران در میان دو راهی انتخاب و تصمیم!
(بخش دوم - پایان)
✍️ قدیر گلکاریان

👈در اینجا لازم میدانم این موضوع را بیان کنم که در مدت 10 سال نخست بعد از انقلاب که کشور دچار جنگ و ناهمگونیهایی مواجه بود، هیچگاه تصمیم گیر اصلی و قاطع در سیاست خارجی، کارشناسان دستگاه دیپلماسی کشور نبوده اند. اما به نظر میرسد اکنون به نقطه ای از درک واقعیات سیاست خارجی رسیده ایم که باید بسان تحولات و دگرگونیهای مثبت رو به جلو در مسایل اجتماعی- فرهنگی سیاست داخلی، شایسته است در مسایل سیاست خارجی نیز پوست اندازی کنیم. این کار چندان دشوار نیست و نیاز به توجیه سیاسی منطقی دارد. توجیهی که مخاطب داخلی و خارجی را با تحلیل متقن در کنار استدلالهایی که بتواند خواسته ما را محق جلوه دهد، از سوی مسئولین تراز اول کشور بیان شود. فراموش نشود که سیاست خارجی زمانی موفق است که بتواند رفع تهدید کند و ضمن تأمین امنیت سیاسی کشور، تمامی ابعاد اقتصادی- فرهنگی- اجتماعی و نظامی را از لحاظ ثبات ارتقاء بخشد.
🔺نکته مهم دیگری که نباید فراموش شود اینکه، مذاکرات میان کره شمالی و ایالات متحده در 12 ژوئن 2018 برگزار خواهد شد و در شرایط کنونی رهبریت کره شمالی و رویکرد وی باعث شده است که دونالد ترامپ به این باور برسد که فشار میتواند نتیجه بخش باشد. این را هم باید در نظر گرفت که تصمیم گیری چین در برابر کره شمالی، ترجیحهای دیگر در مسایل امنیت سیاسی شرق آسیا، اهمیت دادن به توسعه و شکوفایی اقتصاد رقابتی از جمله مواردی است که بسترهای لازم تعامل و مماشات کره شمالی را با آمریکا فراهم ساخته است.
🔺از این قضیه میتوان نتیجه گرفت که در سیاست خارجی که پارامترها و فاکتورهای متعددی با اتکاء به تحولات متغیر پیوسته نمی توانند در تصمیم گیری سیاسی بین المللی قاطع باشند و از این رو ضمانت هیچ چیزی هم در روابط بین الملل ماندگاری ندارد، از این رو رویکرد منطقی به سمت بازیگری قدرتمند بهترین گزینه در دفاع از منافع کشور است. نکته آخر اینکه رابطه کنونی ما با آمریکا بسی سردتر و خشن تر از رابطه روسیه با آمریکاست که در دوران جنگ سرد داشتند. اگر دلایل موشکافانه ای داشته، راههای رفع پارادوکسها را مسدود کنیم، واقع بینانه به آنچه کرده ایم و می کنیم مروری مجدد داشته و به همان سان رفتار و منش طرف مقابل را هم ارزیابی کنیم، گمان میرود به سهولت میتوان علت و معلولی خصومتهای بحران زا را از بین برد. اتحادیه اروپا در سال گذشته 623 میلیارد دلار با ایالات متحده مبادلات تجاری داشته و ایران در ردیف 33 دارای با حجم مبادلات 21 میلیارد دلاری ظاهر شده است. آیا در چنین شرایطی میتوان به اتحادیه و ضمانتهای آن امیدوار بود؟ این بار حکمت آن است که به توسعه اقتصادی، رفع تنشهای مختلف، فراهم کردن لابیهای قدرتمند روی بیاوریم تا بتوانیم به ادامه طرحهای مختلف هژمونی سیاسی- اقتصادی و فرهنگی بپردازیم. ترکیه برایمان بهترین الگوست که این راه را تجربه کرده است.

#برجام #مذاکره #تحریم
✅ #سیاست_شناسی
@politicology