تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟.. قسمت چهارم.. 🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟

قسمت چهارم

🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

استراتژی 3:
از تقسیم بندی های شمالی-جنوبی برای ممانعت از توافق بهره ببرید
گناه شکست های قبلی در ایجاد یک توافق در زمینه تغییرات اقلیمی اغلب به حساب جدال کشورهای فقیر و غنی گذاشته شده است: کشورهای صنعتی ثروتمند تا حد زیادی مسئول مازاد کنونی دی اکسید کربن موجود در جو هستند؛ کشورهای فقیر نقش نسبتا کمی در تغییرات اقلیمی داشته اند و می خواهند همچنان به سوزاندن سوخت های فسیلی به عنوان سوخت توسعه خود ادامه دهند.
این چارچوب، از فقر به عنوان توجیهی هم برای افزایش انتشار دی اکسید کربن و هم برای گسترش بهره برداری ابرشرکت ها از شرکت های کمتر صنعتی استفاده می شود. به لطف قراردادهای "تجارت آزاد"، هم اکنون ابرشرکت ها تولید خود را به جایی که نیروی کار ارزانتر است منتقل کرده اند – به عبارت دیگر: کشورهای فقیر. وقتی عروسک های باربی و اجاقهای باربیکیوی فروخته شده در Wal-Martهای آمریکا از کارخانه های آلوده کننده جنوب جهانی می آیند، چه کسی از اینکه به چنین کارخانه هایی اجازه ایجاد آلودگی بیشتر داده شود سود می برد؟ دادن حق انتشار بیشتر گازهای گلخانه ای به کشورهای فقیر در واقع ایجاد یک حیاط خلوت برای ابرشرکت های جهانی است تا اجازه ادامه تولید، بازاریابی و بدست آوردن سود از تجارت این کالاها را - که تولیدشان مستلزم سوزاندن مقادیر عظیم سوختهای فسیلی است – داشته باشند.
ولی موضوع نیاز کشورهای فقیر به توسعه چه می شود؟ فرض نهفته در این سوال این است که تنها یک راه حل برای کشورهای جنوبی در مساله از میان بردن فقر وجود دارد و آن دنبال کردن همان مسیر توسعه ایست که کشورهای شمالی در آن گام برداشته اند. موضوع تنها این نیست که تامین منابع چنین سناریویی برای سیاره غیر ممکن است (چنانکه در ادامه خواهد آمد)، بلکه واقعیت این است که توسعه رایج هرگز به معنای زندگی بهتر برای اکثریت نبوده است. معیار سنجش استانداردهای زندگی، سرانه تولید ناخالص داخلی است و جالب اینجاست که این شاخص هنگامی که منابع به صورت ناپایدار استخراج و صادر می شوند، هنگامی که فعالیت های رایگان اجتماعی و خانوادگی پولی می شوند، هنگامی که کشاورزان خودکفا به حاشیه شهرها رانده می شوند و هنگامی که غوطه ور شدن عمیقتر میلیونها انسان در فقر باعث ایجاد عده کمی میلیاردر می شود، افزایش می یابد! در بخش های بسیاری از جنوب جهانی، رشد و توسعه، حتی با وجود افزایش تولید ناخالص داخلی، منجر به کاهش کیفیت زندگی اکثریت شده است.


ادامه دارد...

#مسلم_یوسف_زاده
#ترجمه
#اقتصاد_سیاسی
#اجلاس_پاریس
#تغییرات_اقلیمی
#تغییر_سیستم
#توسعه_پایدار
#قسمت_چهارم

کانال ساحت زیست را برای دیدن مطالب بیشتر دنبال کنید:
https://telegram.me/sahatzist

@sahatzist

منبع:
www.localfutures.org