✏️🗒.. 🌍 چرا محیط زیست؟ چرا پایش؟

✏️🗒 @sarandmonthly

🌍 چرا محیط زیست؟ چرا پایش؟
( آسیب شناسی فرهنگ زیست محیطی ما ایرانیان)


📗 شماره پنجم ماهنامه سرند


📝 پویا اشکانی

…دیدن فواید روانی-اجتماعی داشتن زیست بوم های شکوفا چندان نیازمند تحقیق گسترده در ژورنال های علمی نیست، اگر کمی روحیه علمی داشته باشیم با یک رصد مختصر در می یابیم که ما با آغاز شدن یک قهقرای زیست محیطی خودمان را از نظر سطح زندگی فقیرتر می کنیم. حیات وحش فقط یک دغدغه ی لوکس فیس بوکی نیست وقتی ما نود درصد حیات وحش خویش را از دست داده ایم یعنی شغل بخشی از جامعه که شیدای عکاسی و مستند سازی از حیات وحش است را از آن ها گرفته ایم، یعنی تفریح مورد علاقه اکوتوریست های عاشق تماشای حیات وحش را از آنان سلب کرده ایم.

وقتی ما ببر هیرکانی (مازندران) را منقرض کرده ایم یعنی گنجینه ادبی بخشی از کشور خودمان را هم فقیرتر کرده ایم. این روزها ورزشکاران و کشتی گیر های خطه ی شمال کشور را دیگر نمی شود به ببرها غران جنگل های هیرکانی تشبیه کرد. همین مسئله برای شیر آسیایی که روزگاری در دشت های جنوبی زاگرس جولان می داد هم صدق می کند.

فقیرتر شدن زیست بوم ها به معنی فقیرتر شدن گنجینه ادبی و ذخایر اجتماعی نیز هست. اگر ما جایی برای پیاده روی و الهام از طبیعت نداشته باشیم دیگر شاعران لطیفی مانند نیما یوشیج یا سهراب سپهری نیز نخواهیم داشت. از بین رفتن جنگل یا آبگیر یا علفزار یا کوه تنها محو شدن یک عارضه ی طبیعی از روی سیاره آبی نیست این رخداد تمام وجوه زندگی تمام زیست مندان پیرامون آن را از جمله ما انسان های متمدن را تحت تاثیر قرار می دهد و از آنجایی که شاید مغز ما مهم ترین اندام زیستی ما برایمان باشد (به لحاظ داروینی چون بقای خود را به ظاهر بیشتر مدیون ان هستیم تا ماهیچه های نه چندان قوی یا دندان های نه چندان تیز مان) مغزهای ما بیش از هرچیز دیگر آسیب می بینند.




✅ سایت ماهنامه سرند:🍃


www.sarandmonthly.com