🔵 «فقر انرژی برای مستأجران». فرشاد اسماعیلی

🔵 «فقر انرژی برای مستأجران»
@sahatzist
🖋 فرشاد اسماعیلی

🔻 در تابستان امسال فرودستان با دو مسئله‌ی «قطع برق» و «افزایش اجاره‌بها» روبه‌رو شده‌اند. انرژی و مسکن چه ارتباطی به «سیات‌گذاری‌های اجتماعی» دارد؟ در بخش مسکن، تفاوت پرداخت بابت مصرف انرژی در سطح خانوارهای کم‌درآمد و پردرآمد، به مجموعه‌ای از سیاستگذاری‌های غیررفاهی برمی‌گردد که در طی سال‌های اخیر موجب تشدید بحرانی به نام نابرابری‌های اجتماعی بین قشر مالک و مستأجر شده است. این بحران را می‌توان ذیل مقوله «فقر انرژی» بررسی کرد.
@sahatzist
🔻 با توجّه به گرم شدن هرروزه‌ی زمین، بی‌آبی، خشکسالی و بحران آب در خیلی از کشورها نداشتن خانه‌ی خنک در فصل تابستان نیز قطعاً مصداقی از محرومیت از انرژی است. افراد بی‌شماری در جهان در معرض خطر فقر انرژی هستند. این افراد در معرض خطر، تنها در خانه‌های سرد در زمستان در معرض آسیب نیستند، بدیهی است که در خانه‌های گرم در فصل تابستان نیز سلامت آن‌ها در معرض خطر افتاده است.
@sahatzist
🔻 از آن‌جایی که غالب خانوارهای فرودست در خانه‌های قدیمی و با عمر ساخت بالا زندگی می‌کنند ، انرژی بیشتری مصرف می‌کنند. ساکنان خانه‌های گران‌قیمت، وسایل برقی بیشتری نسبت به ساکنان خانه‌های قدیمی دارند ولی انرژی کمتری مصرف می‌کنند. قاعده این می‌شود: درآمد بالاتر؛ مسکن مدرن‌تر و مصرف بهینه‌تر انرژی. درآمد کمتر؛ مسکن قدیمی‌تر، مصرف انرژی ناکاراتر. نتیجه؛ پردرآمدها به دلیل مالکیت بر ابزار تولید انرژی کم‌مصرف، از رفاه انژی برخوردار بوده و هزینه کمتری می‌دهند. کم‌درآمدها در فقر انرژی بوده و هزینه‌ی بیشتری هم می‌دهند.
@sahatzist
🔻 در خانه‌های استیجاری تضادی بین میل مستأجر و اکراه مالک بر سر بهینه کردن مصرف انرژی وجود دارد. مستأجر به دنبال بهره‌مندی و استفاده از تأسیسات عایق‌بندی گرمایشی و تهویه سرمایشی است که تبعاً پرداخت هزینه‌های انرژی‌اش پایین‌تر بیاید. مالک امّا چون هزینه‌ی این آیتم‌ها جزو هزینه‌های اساسی مسکن محسوب می‌شود و مطابق قانون بر عهده‌ی صاحب‌خانه است و در عین حال هیچ بهره‌مندی مستقیمی هم از آن ندارد از تقبل انجام «بهینه کردن انرژی» اکراه دارد. با توجّه به اینکه خانوارهای کم‌درآمد غالباً در خانه‌های استیجاری زندگی می‌کنند و با این منطق، خانه‌هایشان دارای تأسیسات گرمایشی و سرمایشی ضعیف‌تر و پرهزینه‌تر است، فقر انرژی مستأجران را بیشتر در گرداب خود می‌بلعد.
@sahatzist
🔻 برای تحلیل‌گرانی که همواره زاویه دیدشان اجتماعی است، مسکن و تغییرات آب و هوایی (اقلیمی) در پیوندی ناگسستنی با هم، متأثر از سیاست‌های اجتماعی‌اند. فقر انرژی از بحران‌هایی است که در دهه‌های اخیر موضوع انتقادات نسل جدید نظریه‌پردازان رفاه در خطاب به دولت‌های نئولیبرال قرار گرفته است. مرکز اصلی این انتقادات حول نابرابری‌های ایجاد شده برای استیفای «حق رفاه عمومی» استوار است. تحقیقات سال 2008 توسط واکر(Walker) و تحقیقات 2007 توسط کاس (Cass) نشان داده است که به ازای هر یک درصد افزایش قیمت انرژی 40هزار خانوار به فقر فرو رفته‌ا‌ند.
🔹منبع: میدان
@sahatzist
مطلب بالا را به طور کامل از لینک زیر بخوانید.👇
yon.ir/Xkrc6