🔵 موانع مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی در ایران

🔵 موانع مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی در ایران
@sahatzist
🔹 چندسالی هست که حسّاسیتِ فعّالان محیط‌زیستی کشور نسبت به انواع پروژه‌های صنعتی این پرسش را به ذهن متبادر می‌کند که مگر این پروژه‌ها در مطالعات اوّلیه مورد ارزیابی تفصیلی اثرات محیط‌زیستی قرار نمی‌گیرند و اخذ مجوّز اجرای پروژه‌ها منوط به رد شدن از این فیلتر نیست؟ البته که انبوهِ ضرباتِ غالباً جبران‌ناپذیری که امروز محیط‌زیست ما و به خصوص منابع آب، از بخشِ صنعت متحمّل می‌شود، حاکی از آن است که ارزیابی و نظارت محیط‌زیستی چقدر جدّی نیست(!) و چقدر حفره در این بازه از مراحل اجرای یک پروژه باید وجود داشته باشد که موجب می‌شود تا به آسانی و بلاتردید از قانون عبور کنند. این حفره‌ها از کجا به وجود می‌آیند و خاصیت‌شان چیست؟
@sahatzist
🔹 اوّلین چالشِ پیشِ روی ارزیابی اثرات پروژه‌ها ضعیف بودن و تضعیفِ روزافزون دستگاه‌های ناظر محیط‌زیستی کشور است. بسیاری از پروژه‌های مخرّب محیط‌زیست بدون رعایت کمترین ملاحظات محیط‌زیستی، تحت فشارهای سیاسی و اقتصادی و البته فقدانِ تریبون و رسانه‌ی رسمی و مستقلّی که بتواند نقشِ تعدیل‌کننده‌ی تبلیغات رسانه‌های جریان‌سازِ کشور را ایفا کند، بدون ملاحظه‌ی کارآمدی اقتصادی اجرا شده‌اند. درحالی‌که تحقّق انتفاع از توسعه‌ی همراه با استانداردهای اجرایی محیط‌زیست، موضوعی زمان‌بَر و دوربازده است که همیشه قربانیِ ضیق وقت در کشاکش رقابت‌های جناحی می‌شود و اضطرارِ افتتاح و به نام زدنِ پروژه‌های متعدّد در بازه‌های چهارساله مانع از مطالعه‌ی کافی، پرسش‌گری و حتّی اراده‌ی لازم برای مطالعاتِ دقیق و سختگیرانه‌ی قبل از اجرا می‌شود.
@sahatzist
🔹 مورد دیگر به شهادت بسیاری از کارشناسان و حتّی مقالاتِ پژوهشی درخصوص گزارش‌های ارزیابی محیط‌زیست در کشور، فقدانِ پایگاه‌های داده‌ی کافی و به‌روزشونده است. جامعه‌ی انسانی در این گزارش‌ها بسیار کمرنگ و سطحی دیده می‌شود و پس از نگارش همین گزارش‌های سطحی، زیاده‌گو و پراکنده‌گو نیز در مرحله‌ی اجرا پایشِ مؤثّر و مداومی بر رعایت ملاحظاتِ لازم صورت نمی‌گیرد.

🔻زهرا انوشه
🔻منبع: روزنامه اعتماد

🔻برای مطالعه‌ی این مطلب به طور کامل بر لینک زیر کلیک کنید.👇
yon.ir/aJWep